X
Kapelusz z piórkiem /rozdział 3/
proza wierszowana
2025-11-28 16:39
W półmroku zauważyłam gruby powróz przyczepiony ogromnym hakiem do lady. Co kilka milimetrów zawiązany w supeł, który do złudzenia przypominał schody. Ciężka konstrukcja chybotała się teraz raz w lewo i raz w prawo, a stękanie przeszło w zadyszkę. Targały mną mieszane emocje, ale szczerze mówiąc nie miałam zielonego pojęcia co się właściwie dzieje. Wydawało mi się, że starsza pani kłania się niewidzialnej istocie. Jeżeli mi się tylko wydawało, to z pewnością całą postawą wyrażała najwyższy szacunek.
W nikłym kwiaciarnianym świetle pojawił się na ścianie cień, który z każdą sekundą nabierał rozmachu. Jeśli wyjdę stąd żywa, będę miała co opowiadać. A może to tylko sen, ten z tych upiornych, ciągnący się w nieskończoność, aż do utraty zmysłów?
I nikogo żeby mnie uszczypnął....i dostał po łapie.
Cdn.
W nikłym kwiaciarnianym świetle pojawił się na ścianie cień, który z każdą sekundą nabierał rozmachu. Jeśli wyjdę stąd żywa, będę miała co opowiadać. A może to tylko sen, ten z tych upiornych, ciągnący się w nieskończoność, aż do utraty zmysłów?
I nikogo żeby mnie uszczypnął....i dostał po łapie.
Cdn.
