Tak niestety wyglądają związki bez Boga, a jeśli jego nie ma, to i miłości być nie może. Tylko pożądanie, a ono mija prędzej czy później. Może jestem staroświecki, ale uważam, że co Bóg złączył człowiek rozdzielać nie może.
Bardzo fajna satyra. Pozdrawiam serdecznie i gwiazdki zostawiam

Witaj Małgosiu , niestety to prawda . Ludzie nie budują miłości - liczy się tylko chwilowe pożądanie. Obracam się wśród młodych ludzi , czasami włosy dęba mi stają gdy słyszę ich rozmowy. Niestety odrzuca się stare zasady związków i takie mamy dziś tego owoce. Bardzo serdecznie pozdrawiam. Małgosiu dobry i aktualny temat . Irena

Są tacy, co wciąż szukają. Czasem może za pochopnie. Pozdrawiam

Nie jestem za tym, aby tkwić w związku za wszelką cenę ake też trzeba mieć na uwadze to, że miłość wciąż ewoluuje i zwykle po jakimś czasie, przyzwyczajamy się, wsiąkamy w to życie z drugą osobą i raczej nie ma szans, by było tak, jak na początku. Ludzie zmieniający tak często partnerów są albo niedojrzali, albo na co dzień szukają wrażeń, motyli w brzuchu itp... Dopóki nikt przez nich nie cierpi, niech sobie żyją jak chcą, gorzej, gdy już mają rodziny, dzieci... Smutny i bardzo życiowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Jedno z "przeszłością", drugie "po przejściach"... Każdy by chciał na zawsze i do końca życia ale czasem tak się posypie, że już nie ma czego zbierać i naprawdę lepiej się rozstać, niż nadal być w związku, który już od dawna jest fikcją, w którym już nic nie iskrzy, ale... "co ludzie powiedzą" albo "dla dobra dzieci"... Na dłuższą metę nie da się nawet samego siebie oszukiwać. Znam pary, które odnalazły szczęście w kolejnych związkach, choć to "szczęście" też może być tylko do czasu. Pozdrawiam cieplutko :)

Po raz kolejny przekonuję się o Twojej niesamowitej zdolności obserwacji i opisywania ważnych aspektów życia i rzeczywistości.
Nie oceniam ani nie potępiam tych "wiecznych poszukiwaczy", zmieniających obiekty uczuć czy pożądania w poszukiwaniu ideałów. Tak naprawdę nie wiadomo, w czym tkwi źródło, czy w braku dojrzałości, odpowiedzialności, w poczuciu niedowartościowania, w wyimaginowanym wyobrażeniu o szczęściu, czy w innych jeszcze aspektach. Każdy przypadek jest inny. Można jednak z całą pewnością stwierdzić, że niektórzy w ogóle nie powinni się wiązać, bo krzywdzą tylko innych. Prawdą jest to, co napisał Marek, że "rozum serca nie powstrzyma". Trudno też rozumowi zapanować nad libido, aczkolwiek nie jest to niemożliwe. Słuszne też jest spostrzeżenie Waldiego, że takie ciągle poszukiwania zdarzają się wśród celebrytów, ale może to nie do końca prawda, bo o nich jest głośno a o przeciętnych ludziach niekoniecznie. W moim odczuciu to zjawisko poszukiwań i ciągłego niezadowolenia z ich efektu jest częste wśród artystów różnej maści. Oczywiście nie uogólniam, ale wielu aktorów, pisarzy czy poetów miało za sobą wiele związków (niektóre kuriozalne). Moim zdaniem, wiąże się to z ich wewnętrznym dzieckiem, a dzieci, jak wiadomo działają spontanicznie, bez liczenia się z konsekwencjami i odczuciami innych, szukają po prostu samozadowolenia. Dziecko, także to wewnętrzne, bywa niedojrzałe emocjonalnie i stąd takie działania a nie inne.
Rozpisałam się strasznie, ale pobudziłaś mnie do takich przemyśleń, za co dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie.

Przeważnie celebryci tak miłości często szukają ... bo oni najczęściej mają w głowach siano ..chociaż nie tylko oni ... ,,to nie sztuka wybudować nowy dom" ...tak śpiewa Alicja Majeewska ...

wielu ludzi pisze i dobrze im to wychodzi i to jest pięknie, bo to piękna pasja. Bez poezji literatura byłaby niczym, gdyż to ona podsumowuje całość ludzkich odczuć. Ale różnica między poetą a poetą jest taka, jak między inteligencją wrodzoną a nabytą. Ty masz naturalne powołanie do pisania, to się wyczuwa w twojej twórczości, bo to jest już twórczość. Zycze ci, żebyś zawsze miała ochotę by o to powołanie dbać, nie zniechęcać się, po prostu pisać.
...a gdy znów się wypali...- dzisiaj to tylko sztafety i wymiany a miłości się nie czuje, tylko ją uprawia. ...następna pani, następny pan”- smutne...***

Ciekawy wiersz. Po trupach do celu, byleby z kimś być - ale to droga donikąd. Szczęście będzie chwilowe nie da im satysfakcji. Pozdrawiam serdecznie :)

Tak bywa, a przecież twierdza, że rozum serca nie powstrzyma:). Pozdrawiam