Patrzysz w lustra taflę co widzisz
swe oczekiwania
czy to czego się w sobie brzydzisz

tam na dnie duszy głęboko schowanie
grają cienie swoje teatrum rozbudowane
każda scenka gotowa każda świat kreuj
i zdaje się że to wszystko w tobie
siłę do działania buduje

Lecz patrząc w lustra taflę gdy zobaczysz
te cienie czy wstydzić się będziesz
czy ogarnie Cię zachwyt i zdumienie

W plemienności widzę głównie wyraz pragnienia człowieka ukierunkowanego na "przetrwanie" - to jedno z niższych wibracji, która jest powszechna i nie pozwala nam wzrastać, rozwijać się ku Większej Całości. Tyle bzdur nam wciskano od wieków, a teraz jeszcze bardziej. Ale Słowa wypełnione po brzegi uczuciem, pięknem, prawdą, jak u Ciebie, pozostaną w puli doświadczeń Człowieka i Kosmosu, bo to są nasze jedyne skarby prawdziwe. Wysokie uczucia, dobre intencje, radość, wybaczenie, miłość i świętość. Podnoś wibracje, Tesso, nie słuchaj świata, że jest wszystkim tym, czym musisz się stać, bo tak! Puste słowa, slogany, wykręty, półprawdy, żeby tylko uzasadnić własne egoistyczne zapędy - dosyć! Czas wziąć sprawy w swoje ręce i pozwolić działać nimi Bogu przez nasze wolne serce bez programów, które rozpadają się na naszych oczach, teraz :) Taka trochę przydługa refleksja, ale mógłbym tak jeszcze długo... ;) W każdym razie, życzę radosnego i spokojnego oddechu z uśmiechem :)