W myśl powiedzenia "każda potwora znajdzie swego amatora" nie przejmowałabym się zbytnio wyglądem zewnętrznym, jeśli nie mam wpływu na jego zmianę z przyczyn ode mnie niezależnych, a bardziej popracowałabym nad wnętrzem, by przy bliższym poznaniu zyskać a nie stracić...Każdy ma jakieś wady ale także zalety, którymi może zabłysnąć i przyćmić zewnętrzne mankamenty :)
Pozdrawiam

Mylisz się. Mój syn lubi „ kobiety przy kości”. Zawsze miał takie przyjaciółki i taką sobie wybrał za żonę. Oboje po studiach, więc mają możliwość pracy per Home Office - całkowicie na luzie.

uważaj bo skoro twierdzisz: .."tej kobiety nikt nie przytuli i nie zaprosi na imprezę.." poznałaś świat, którego wartość liczy się od zera wzwyż - okrucieństwo zła zaczyna się dopiero poniżej domniemanego 'zera' - jeśli ktoś właśnie posłodzi, zaprosi kobietę tylko po to, żeby później wcale się do niej nie przyznawać lub (jeszcze gorzej) przed wszystkimi ją skompromitować, że np. ma się w jej osobie przydzieloną 1,5 'ochrony' z urzędu (starałem się tutaj nie przesadzać z moją bujną fantazją, żeby komuś całkiem niechcący nie dokuczyć).. świat jest piękny głownie od wewnątrz - dobrze jest sobie o tym często przypominać - żeby czasem nie dowiedzieć się o tym (jak ja), kiedy jest już za późno - ps. ocenię Ci któryś z wierszy bez komentarza - tutaj chciałem jedynie dopisać do interesującego tekstu (który wierszem raczej nie jest) swój komentarz..