Twoje Wiersze - Nici chaosu na kartce

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Juliana Różyńska

2021-04-23

Pięknie zbudowane metafory :)

Juliana Różyńska

2021-04-23

Sytuacja jest jak najbardziej zrozumiała :)
Bardzo proszę :)

ZaspanyV

2021-04-23

Może troszeczkę zbyt poplątane, ale myślę że ten kto raz był w takiej sytuacji ten od razu mnie zrozumie. Dzięki za komentarz ;D

sisy89

2021-04-01

Witaj :)
Piękny wiersz! Od razu pomyslalam sobie ile to u mnie kłębiących myśli wciąż próbuje wyparować, pojawia się coś, jakieś uczucie, natchnienie, które każe złapać długopis, ołówek, czy cokolwiek, co mam pod ręką. W życiu mnóstwo rzeczy może przynieść chęć ich uwiecznienia, nie tylko myśli czy emocje ale nawet widok za oknem. Kiedy już coś powstanie, człowiek czuje się oczyszczony z emocji, dobrych i złych, czuje, jakby znów był prawie pustą kartką, która na nowo wypełni się emocjami, uczuciami, myślami. Puenta wiersza to świetne podsumowanie całości. Niektórzy żyją, aby pisać i dzięki niemu żyją. Łatwiej jest przecież iść dalej przez życie wyzbywając się obciążającego bagażu, choćby tylko na krótkie chwile...
Pod wrażeniem wiersza - pozdrawiam serdecznie :)

ZaspanyV

2021-04-02

Naprawdę jestem pod wrażeniem ciepła bijącego z tego komentarza ;) Dziękuję.
Och tak, są takie chwile oczyszczenia, kiedy chaos jest już ułożony i spakowany w słowa. Wręcz błogość jak to wyjdzie "właśnie tak" jak się chciało. Zgadzam się absolutnie z tym uiszczeniem bagażu na kartce, wzięciem nowej i wyszywaniem chaosu w pętelki ukojonych emocji/wspomnień. Również pozdrawiam ;)

konvalove

2021-03-31

Czytając Twój wiersz czułam się tak jakbym czytała o sobie. Myśli splątane i skłębione w kokon to coś, z czym mierze się właściwie non stop. Czasem, gdy uda mi się pociągnąć za jeden koniec to nieco z tego kłębka ubywa, ale zaraz wpadają i mieszają się następne nici i w ten sposób rozważania nie mają końca. Ma to swoje plusy, ale i minusy, bo czasem natłok myśli przytłacza i chciałoby się wtedy najlepiej nie myśleć o niczym. Poza tym, ująłeś mnie zupełnie tym fragmentem:

"Czy to deszczowe okna kawiarni,
czy zmarznięte przystanki autobusów,
póki żyję, mogę pisać,
póki piszę, mogę żyć."

jest naprawdę bardzo ładny i życiowy.
Co prawda dzisiaj nie zaspałam, ale pozdrowienia przesyłam niezależnie od tego!

konvalove

2021-03-31

"melancholijna przypadłość wynikająca z długich godzin patrzenia nocą w sufit i myślenia" już nie chciałam się więcej narzucać pod Twoim wierszem, ale to mnie tak ujęło, że aż musiałam potwierdzić, iż... mam doookładnie tak samo! I to niezależnie od pory roku, chociaż wiadomo, jesienią ma to największy urok. Już mnie nie ma, dziękuję za fajną wymianę zdań; dobrze wiedzieć, że jest tu ktoś, kto ma podobnie w niektórych kwestiach.

ZaspanyV

2021-03-31

Ach konwalie. Filigranowe dzwoneczki przypominające na wpół otwarty popcorn. Haha, chyba masz rację, nazwa zobowiązuje, ale u mnie to raczej melancholijna przypadłość wynikająca z długich godzin patrzenia nocą w sufit i myślenia, niż czegokolwiek innego ;D
Ja praktykuję coś w rodzaju "szuflady myśli", gdzie wiersze i notatki się odkładają ,by po czasie do nich wrócić i odnaleźć to co się w życiu zmieniło, albo zgubiło. W tekście pozostaje.

konvalove

2021-03-31

Cóż, nick jak widać zobowiązuje! Tobie zdarza się zaspać, ja czekam na majowe konwalie. I tak, zgadza się - odczuwam jakąś ulgę wewnętrzną, gdy uda mi się co nie co z myśli zamknąć w strofach. Wiem, że mogę zawsze do tego wrócić, a bonusem zawsze jest możliwość, że ktoś również w moich słowach się odnajdzie, tak jak mnie to się udało w przypadku Twojego wiersza.

ZaspanyV

2021-03-31

Myśli skłębione biegną w inną stronę, gdzie mnożą się ciągle nie przestając biegnąc.

Naprawdę czuje się wspaniale, kiedy czyjeś słowa wypełniają "potrzebę wyrażania siebie" a tym bardziej mnie cieszy kiedy to inni widzą siebie w tym koślawym mrowisku słów. To absolutnie prawda, i dobrze to ujęłaś NON STOP. Przytłacza i izoluje. Pewnie Ty też się czujesz fantastycznie kiedy zapiszesz chociaż te parę zdań sprowadzające spokój dla umysłu, bo myśli zapisane w końcu mogą odpocząć ;D

No ja akurat zaspałem. Poza tym myślałem że dzisiaj wtorek. Jestem w tyle o jeden dzień. ;D

Pokaż mniej

Logowanie

Nici chaosu na kartce

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji