Walka o stratę

Rządza cienia, człowieka zmienia
Ciągle próbuje, tak dla uczczenia

Ciągle stosuje, tanie te chwyty
Rozpoznać go, i kolejne wykwity

Co cień robi, i o której porze
Czy zarobi, czy wieczór spędzi w sporze

Czy powie w końcu coś miłego
Dowiesz się pewnie dnia pewnego

Niełatwo o cieniu tutaj zapomnieć
Mówić tak, aby o nim nie wspomnieć

Niełatwo stanąć na wysokości sprawy
Lepiej rzucić się w wir zabawy

I z cieniem spółkować pod nocnym klubem
Było krótkie, a teraz wydaje się długie

I cień chwalić, chociaż nie zasługuje
Komu i po co, on ciągle wtóruje

Rządza ogarnia Twój cały umysł
Uruchamia ostatni możliwy zmysł

Aż zmieniasz się w niego, cienia wrednego
I nie masz już cienia swojego

Stajesz się pusty, do naśladowania
Szkoda takiego życia, szkoda na cień się rzucania

//Marcin z Frysztaka
wilusz.org