Uzależniony od miłości

Miłość jest lekiem na depresję
Miłość jest lekiem na obsesję

Nie znajdziesz w niej skutków ubocznych
Nie obudzisz się w rejonach tłocznych

Gdzie chcą coś od Ciebie, wymagają
Gdzie osobny pomysł na Ciebie mają

W miłości, dla miłości
Wszyscy do jednej bramki strzelają

Którzy ją poznali, którzy ją dotknęli
Którzy za nią murem stanęli

W zamian spokój otrzymali
I już nie są, i nie będą mali

I już nie są
I nie będą grali

Bez opamiętania, byle było dużo podawania
Upadania, i znowu powstawania

Komuś się wyśniło, zapomniał
Kogoś to zmieniło, co dnia

A ja śpiewam piosenkę miłości
Nie doszukasz się w niej ości

Nie chce tabletek wciąż innych
Jestem z tych ludzi niewinnych

Co swoje już spróbowali
Co leków się nałykali

I wiem po tym jedno
Co łykasz, nie jest wszystko jedno

Co bierzesz, w to się ubierzesz
W siłę leku nie wierze

Poza miłością. Nie ma odpowiedzi
Nie zastanawiaj się nad ilością. Z nią się dobrze siedzi

Z nią się dobrze rozmawia.
I niespodziankę sprawia

Odmienia człowieka
I człowiek już na nic nie czeka

//Marcin z Frysztaka
wilusz.org