X
jestem jak szklanka z wiśniowego drzewa...
biały (bez rymów)
2022-05-29 13:51
dojrzewałeś w miłości lecz wciąż z
wiatrem po rosie zbierałeś jej dotykanie
dzisiaj uśpiona dzikość zniewala
milczenie gniew i niewyrazistość
poczucia winy tak jakbyś miał przed sobą
węzeł nie do rozwiązania
cicho zakrzyczasz sumienie
i nie pozwalasz mówić
a ja ciągle zapętlam sieć nieporozumienia
w coraz bardziej skomplikowane życie które
jak zaciśnięta pięść nie chce się otworzyć
przed wspomnieniami
pamiętasz trampki z czerwonymi sznurowadłami
i Annę Kareninę którą czytałam pod morwą
brudziłam stronice granatowymi łzami
a ty wpatrzony we mnie nie rozumiałeś niczego
tylko bałeś się cienia samotności
dzisiaj pozwól mi rozchylić tę zaciśniętą
dłoń choć odrobinę
nie żałuję że tutaj byłeś
żałuję… żałuję tylu rzeczy
tylu rzeczy…
wiatrem po rosie zbierałeś jej dotykanie
dzisiaj uśpiona dzikość zniewala
milczenie gniew i niewyrazistość
poczucia winy tak jakbyś miał przed sobą
węzeł nie do rozwiązania
cicho zakrzyczasz sumienie
i nie pozwalasz mówić
a ja ciągle zapętlam sieć nieporozumienia
w coraz bardziej skomplikowane życie które
jak zaciśnięta pięść nie chce się otworzyć
przed wspomnieniami
pamiętasz trampki z czerwonymi sznurowadłami
i Annę Kareninę którą czytałam pod morwą
brudziłam stronice granatowymi łzami
a ty wpatrzony we mnie nie rozumiałeś niczego
tylko bałeś się cienia samotności
dzisiaj pozwól mi rozchylić tę zaciśniętą
dłoń choć odrobinę
nie żałuję że tutaj byłeś
żałuję… żałuję tylu rzeczy
tylu rzeczy…
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
8 razy
Treść
6
6
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Michał(*)
2023-03-11
Czytam od rana wiersze... dużo wierszy i szukam takiego, który jest dzisiaj mnie w stanie poruszyć, tak dla przypomnienia, że jeszcze czuję. Dziękuję za Twój wiersz Ulu. Pozdrawiam ciepło.
Mada44
2022-06-01
Z biegiem czasu wiele zrobiłoby się inaczej. Czy lepiej? To tylko gdybanie. Pozdrawiam
Coffee_81(*)
2022-05-31
Tekst jest świetny - więc świetnie się czyta :))
I świetnie się potem rozmyśla i zamyśla .... :))
Moje gwiazdy też się cieszą, bo lecą do Ciebie :)))
Pozdrawiam ze słońcem :))
I świetnie się potem rozmyśla i zamyśla .... :))
Moje gwiazdy też się cieszą, bo lecą do Ciebie :)))
Pozdrawiam ze słońcem :))
Phil Insomnia
2022-05-30
Wiersz pełen sentymentu i melancholii a wiśniowe drzewo pełne gorzkich tajemnic i wspomnień. Delikatny powiew smutku...można się zaczytać. Pozdrawiam serdecznie:)
Marek Żak
2022-05-30
Fajny wiersz. Zakrzyczenie skutkuje zapętleniem, a wtedy komunikacja się rwie i coraz trudniej o wzajemne zrozumienie. Jakoś wszystko co rosyjskie w kulturze kojarzy mi się ze smutkiem i nieszczęściem, nawet te komedie, jak Martwe dusze.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
2022-05-30
Nie jestem przeciw, bo tak jest w życiu, ale nie chciałbym, żeby tak mieli wszyscy:). Poza tym większa część Polski była niestety w Rosyjskim zaborze, a zobacz, jak jednak w Galicji było jednak inaczej, ot taki Fredro:).
2022-05-30
Pewnie tak jest jak piszesz, ale spojrz na nasze podwórko też mamy bohaterów nieszczęśliwych. :)
2022-05-30
Tak, znam tło, ale wolę jak bohaterowie zmagają się ze swoimi słabościami, walczą z przeciwnościami losu i jakoś im się udaje, a tam nie, jak piszesz, kraj, zamordyzm, kajdany, wszystko przekłada się na sztukę. Wszyscy są nieszczęśliwi. Jak mawiał były premier Czernomyrdin, chcieliśmy dobrze, wyszło, jak zawsze. Pozdrawiam
2022-05-30
Dziękuję za przemyślenia. Jaki kraj, takie dzieła. Każda epoka i w każdym kraju przekładała się na krtki, ekram, nuty. Rosj cały czas tkwi w kajdanach. Ale trzeba przyznać, że mają w dorobku wspaniałe dzieła.
Serdecznie pozdrawiam
Serdecznie pozdrawiam
Annna2
2022-05-30
Anna Karenina to ja"_ Tołstoj.
Autor bronił jej- bo się sprzeniewierzyła XIX wiecznym prawom.
Musiała wybierać między miłością do ukochanego a miłością do dziecka.
Niezwykły wiersz- tak bardzo odczytujesz moje myśli.
I zawsze pozostanie ze mną ten i cykl Bułhakowa.
Autor bronił jej- bo się sprzeniewierzyła XIX wiecznym prawom.
Musiała wybierać między miłością do ukochanego a miłością do dziecka.
Niezwykły wiersz- tak bardzo odczytujesz moje myśli.
I zawsze pozostanie ze mną ten i cykl Bułhakowa.
2022-05-30
Anną jest też, nieżyjąca moja babcia. Wiele ją łączy z Anną i Małgorzatą.
Popatrz ilu Rosja ma mistrzów historii o ludziach, biedzie i wiecznej walce o sprawiedliwość i prawdę.
Tam ciągle zamordyzm trwa i nie wiadomo dokąd.... Anuszka powinna rozlać olej?
Dziękuję za polubienie i spokoju życzę
Popatrz ilu Rosja ma mistrzów historii o ludziach, biedzie i wiecznej walce o sprawiedliwość i prawdę.
Tam ciągle zamordyzm trwa i nie wiadomo dokąd.... Anuszka powinna rozlać olej?
Dziękuję za polubienie i spokoju życzę
Rambler
2022-05-30
'dzisiaj uśpiona dzikość zniewala
milczenie gniew i niewyrazistość' - niewielu jest takich, którzy docenią wartość dzikiej wiśni... ale dziś świat funkcjonuje w świecie jednostek... znaki czasu czy konsekwencja?
milczenie gniew i niewyrazistość' - niewielu jest takich, którzy docenią wartość dzikiej wiśni... ale dziś świat funkcjonuje w świecie jednostek... znaki czasu czy konsekwencja?
2022-05-30
Piękne o tej dzikiej wiśni... dziczki pomimo cierpkości są słodkie z zasady.
Zastanawiłeś tymi znakami.
Pozdrawiam
Zastanawiłeś tymi znakami.
Pozdrawiam
Waldi1
2022-05-29
wspaniały wiersz i przed oczyma ma migawki ...których żałuję że Ojciec ne powiedział przepraszam ...a ja mu po śmierci wybaczyłem Dobranoc ...
2022-05-30
Dlatego warto pozałatwiać wszystkie sprawy przed odejściem. Wiem, że nie zawsze to się udaje, i takie przebaczenie po śmierci jest najlepszym rozwiązaniem. Poukładanie swojego wnętrza daje spokój.
Myślę, że ojciec też zrozumiał i wybaczył.
Pozdrawiam serdecznie
Myślę, że ojciec też zrozumiał i wybaczył.
Pozdrawiam serdecznie
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
dziewczyna o niebieskich migdałach (15)
Kobiety jak magnolie zakwitają za szybko (prozą spisane) 2
przedwczesne wybudzenie się z diapauzy
w gardle klepsydry nikną oddechy...
piękne jak pnącze powoju splatają miłość w męskich ramionach...
papierowe origami
Andro-meno-pauza (05)
*** (łany pszenicy)
Dziewczyna z mydłem (07)
nie skryjesz się w mroku i nie zliżesz całej soli nocy... /1/
a w górach już wiosna
***(majowa jutrznia)
*** (morze po sztormie)
Czet milczący i Lusia z mokasynem w dłoni sąsiedzi mojej matki...
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności