X
piekło na życzenie (proza)
proza wierszowana
2023-10-23 10:41
"Okazuje się, że piekło to nie płonąca, wrząca otchłań ognia i cierpienia [...]
Piekło jest wtedy, kiedy ludzie, których kochasz najbardziej na świecie,
sięgają po twoją duszę i wyrywają ci ją. I robią to tylko dlatego, że mogą."
Jess Rothenberg, Po tamtej stronie ciebie i mnie
Piekło jest wtedy, kiedy ludzie, których kochasz najbardziej na świecie,
sięgają po twoją duszę i wyrywają ci ją. I robią to tylko dlatego, że mogą."
Jess Rothenberg, Po tamtej stronie ciebie i mnie
Mówiłeś : „Każdy ma swoje piekło”.
Wtedy jeszcze łudziłam się, że potrafię ugasić twoje. Na fotografiach przyklejonych starannie do lustra, widzę tylko to, czego potrzebuję. I nie dostrzegałam w oczach strachu ani prośby. Kilka miesięcy temu szłam po twoich śladach, ciągle gubiąc drogę. Robiłeś przystanki, by nie stracić mnie z pola widzenia. Bałam się przyznać przed sobą, że nigdy nie dorosnę, byś mógł w końcu się zakotwiczyć. Denerwowało mnie to, że zawsze masz rację.
Bo masz.
Któregoś zimowego poranka obiecałeś mi wieczną jesień. Uwielbiam rudości i szyby wyświęcone łezkami.
Przez chwilę coś we mnie zamarło...
A jeśli naprawdę będzie od teraz tylko jedna pora roku, to czy będę potrafiła żyć bez tęsknoty za rozgorączkowaną wiosną, albo rozpalonym latem?
A motyle? Co stanie się z motylami? Zabijemy je wszystkie w wyobraźni? No i twoje zimowe wiersze, kiedy piszesz o magicznych latarniach i wirujących śnieżynkach.
Tego dnia siedziałeś w błękitnej koszuli, paląc jednego Marlboro za drugim.
- Napiszesz coś dla mnie? - zapytałam zalotnie.
- Nie dzisiaj.
- Jak to? - Przez chwilę czułam się zawiedziona.
- Nie mam weny, widzisz te sine chmury? - Wskazał palcem za okno. - Każda z nich dopóki nie opadnie deszczem mieści w sobie miliony tajemnic. Nie chcę się tobą dzielić. Co moje, to moje... - uśmiechnął się.
Wtedy zrozumiałam, że chcesz więcej...
W pośpiechu zrobiłam rachunek sumienia, otworzyłam szafę wypełnioną czarnymi sukienkami, kolory lubię tylko w naturze. Czarny wydaje mi się neutralny i doskonale wpasowuje się w ciemność. A ja mam w sobie całą ciemność tego świata. Wątpliwości wbijały się coraz głębiej.
Bo nie potrafię dać szczęścia. Bo ciągle jestem wyautowana, histeryczna, a zmienne nastroje nieraz przyprawiały bliskich o zawrót głowy. Kiedy spojrzałeś na mnie kolejny raz, już to wiedziałeś.
- Nie martw się, zniosę tę huśtawkę emocjonalną.
- Wiem, ale nie chcę tego dla ciebie, bo z czasem będziesz widział tylko to, co wymuszę...
- W takim razie będziemy w tym samym piekle, szykuje się niezła zabawa. – Zaciągnął się papierosem mocniej, wydmuchując następną chmurę.
- Muszę się przejść...
Tego dnia wyszłam z naszego gniazda i nigdy nie wróciłam. Strach przed tym, że cię zawiodę był silniejszy od chęci próby zbudowania dojrzałej relacji.
Teraz mam piekło, bo nie piszesz.
Nie zadzwonisz... Zmieniłeś numer.
Nie jestem już twoja, niczyja...
Wtedy jeszcze łudziłam się, że potrafię ugasić twoje. Na fotografiach przyklejonych starannie do lustra, widzę tylko to, czego potrzebuję. I nie dostrzegałam w oczach strachu ani prośby. Kilka miesięcy temu szłam po twoich śladach, ciągle gubiąc drogę. Robiłeś przystanki, by nie stracić mnie z pola widzenia. Bałam się przyznać przed sobą, że nigdy nie dorosnę, byś mógł w końcu się zakotwiczyć. Denerwowało mnie to, że zawsze masz rację.
Bo masz.
Któregoś zimowego poranka obiecałeś mi wieczną jesień. Uwielbiam rudości i szyby wyświęcone łezkami.
Przez chwilę coś we mnie zamarło...
A jeśli naprawdę będzie od teraz tylko jedna pora roku, to czy będę potrafiła żyć bez tęsknoty za rozgorączkowaną wiosną, albo rozpalonym latem?
A motyle? Co stanie się z motylami? Zabijemy je wszystkie w wyobraźni? No i twoje zimowe wiersze, kiedy piszesz o magicznych latarniach i wirujących śnieżynkach.
Tego dnia siedziałeś w błękitnej koszuli, paląc jednego Marlboro za drugim.
- Napiszesz coś dla mnie? - zapytałam zalotnie.
- Nie dzisiaj.
- Jak to? - Przez chwilę czułam się zawiedziona.
- Nie mam weny, widzisz te sine chmury? - Wskazał palcem za okno. - Każda z nich dopóki nie opadnie deszczem mieści w sobie miliony tajemnic. Nie chcę się tobą dzielić. Co moje, to moje... - uśmiechnął się.
Wtedy zrozumiałam, że chcesz więcej...
W pośpiechu zrobiłam rachunek sumienia, otworzyłam szafę wypełnioną czarnymi sukienkami, kolory lubię tylko w naturze. Czarny wydaje mi się neutralny i doskonale wpasowuje się w ciemność. A ja mam w sobie całą ciemność tego świata. Wątpliwości wbijały się coraz głębiej.
Bo nie potrafię dać szczęścia. Bo ciągle jestem wyautowana, histeryczna, a zmienne nastroje nieraz przyprawiały bliskich o zawrót głowy. Kiedy spojrzałeś na mnie kolejny raz, już to wiedziałeś.
- Nie martw się, zniosę tę huśtawkę emocjonalną.
- Wiem, ale nie chcę tego dla ciebie, bo z czasem będziesz widział tylko to, co wymuszę...
- W takim razie będziemy w tym samym piekle, szykuje się niezła zabawa. – Zaciągnął się papierosem mocniej, wydmuchując następną chmurę.
- Muszę się przejść...
Tego dnia wyszłam z naszego gniazda i nigdy nie wróciłam. Strach przed tym, że cię zawiodę był silniejszy od chęci próby zbudowania dojrzałej relacji.
Teraz mam piekło, bo nie piszesz.
Nie zadzwonisz... Zmieniłeś numer.
Nie jestem już twoja, niczyja...
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
12 razy
Treść
6
7
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
3
5
9
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
MadziaLena
2023-10-30
Zaczytałam się :)
Tak bardzo nam brakuje miłości własnej, pewności, że jesteśmy wystarczający, że nie musimy udowadniać naszych uczuć, że nasze huśtawki potrafią być piękne :)
Pozdrawiam cieplutko
Tak bardzo nam brakuje miłości własnej, pewności, że jesteśmy wystarczający, że nie musimy udowadniać naszych uczuć, że nasze huśtawki potrafią być piękne :)
Pozdrawiam cieplutko
Anielska Łza
2023-10-25
Zmienność nastrojów jest chyba przypadłością każdej kobiety. Mężczyźni muszą mieć czasem naprawdę anielską cierpliwość do nas. Strach przed tym, że kogoś zawiedziemy jest nie mniej silny od strachu, że ktoś zawiedzie nas. Z tego powodu wiele kobiet nie potrafi się zaangażować i z tego samego powodu nie potrafią również mężczyźni. Popraw "czarny wydaje mi się". Dobry kawałek prozy :) Pozdrawiam cieplutko :)
2023-10-27
Serdecznie dziękuję za komentarz i wizytę Łezko :))
Pozdrawiam serdecznie - Bezka :))🍀🍀🍀
Pozdrawiam serdecznie - Bezka :))🍀🍀🍀
Kropla47
2023-10-24
Subtelna, piękna kobieca proza. I śliczne, delikatne
metafory.
Z największą przyjemnością.:)
metafory.
Z największą przyjemnością.:)
2023-10-25
Pięknie dziękuję Kropelko, miło czytać takie słowa.
Pozdrawiam ciepło - Bezka :))💖
Pozdrawiam ciepło - Bezka :))💖
Noir(*)
2023-10-24
Oj, i mnie się parę razy tak uciekło w życiu. W pełni dojrzały to raczej nigdy nie będę ;)
Pozdro Gośka :)
Pozdro Gośka :)
2023-10-25
Cześć Krzysiu!
Lepiej uciekać zanim człowiek zaangażuje się całym sobą i złamie drugiemu serce :))
Pozdrawiam ciepło - Gocha
A może jak się kogoś kocha jak szaleniec, to można czuć się przy nim wieczną porażką?
Lepiej uciekać zanim człowiek zaangażuje się całym sobą i złamie drugiemu serce :))
Pozdrawiam ciepło - Gocha
A może jak się kogoś kocha jak szaleniec, to można czuć się przy nim wieczną porażką?
Michał(*)
2023-10-24
Znakomicie napisany. Takich chciałoby się więcej czytać. Jakoś bardzo mi bliski tekst, wykazuję duże zrozumienie dla podmiotu lirycznego.
,,Bałam się przyznać przed sobą, że nigdy nie dorosnę" może nie warto się bać. Dorastamy gubiąc po drodze siebie.
Bezka pozdrawiam ciepło:)
,,Bałam się przyznać przed sobą, że nigdy nie dorosnę" może nie warto się bać. Dorastamy gubiąc po drodze siebie.
Bezka pozdrawiam ciepło:)
2023-10-25
Miło, że zajrzałeś. Czasami miłość i dojrzałość do niej przerasta, moim zdanie lepiej od razu, kiedy są wątpliwości zrezygnować, chociaż może boleć bardzo.
Zawsze staram się pisać o miłości nieco inaczej, niż przywykliśmy czytać ;))
Pozdrawiam ciepło Michale - Bezka :))
Zawsze staram się pisać o miłości nieco inaczej, niż przywykliśmy czytać ;))
Pozdrawiam ciepło Michale - Bezka :))
finch
2023-10-24
Hej🙂
"Któregoś zimowego poranka obiecałeś mi wieczną jesień." - choćby dla tej niejednoznaczności wrócę jeszcze do Ciebie... Przepraszam, ale "zalatany" jestem ostatnio (trochę w przenośni i trochę dosłownie😉). Na wszystko trzeba mieć czas, a opowiedzieć coś o tym co pisze ktoś inny to jeszcze trudniej niż napisać wiersz. Pozdrawiam😊
"Któregoś zimowego poranka obiecałeś mi wieczną jesień." - choćby dla tej niejednoznaczności wrócę jeszcze do Ciebie... Przepraszam, ale "zalatany" jestem ostatnio (trochę w przenośni i trochę dosłownie😉). Na wszystko trzeba mieć czas, a opowiedzieć coś o tym co pisze ktoś inny to jeszcze trudniej niż napisać wiersz. Pozdrawiam😊
2023-10-25
Jestem ponownie... Jak na miniaturę "upakowałaś" tutaj tyle różnych wątków. Od filozoficzny, przez erotyczne po zupełnie przyziemne tytoniowe, choć można mieć wrażenie ( z każdym następnym czytaniem), że wszędzie czyha skojarzeniowa zagadka. "Każda z nich dopóki nie opadnie deszczem mieści w sobie miliony tajemnic. Nie chcę się tobą dzielić. Co moje, to moje... " - z tym bardzo mogę się po identyfikować czasami i czuję "ten stan"😉 Jest naprawdę wiele smaczków, motyw z motylami!!! I słownie tutaj błysnęłaś jakby wierszem nawet:"Uwielbiam rudości i szyby wyświęcone łezkami." - pięknie. Jest trochę (według mnie) miejsc które drażnią w czytaniu. Zmieniasz partnerowi w dialogach osobę z drugiej na trzecią l.p.. Nie wiem czy to zamierzone, czy nie🤔
"- Nie martw się, zniosę tę huśtawkę emocjonalną." - huśtawka emocjonalna brzmi zbyt "fachowo" wobec lirycznej całości.
"Teraz mam piekło, bo nie piszesz.
Nie zadzwonisz... Zmieniłeś numer." - taka oczywistość - niezbyt na zamknięcie...
Pozdrawiam serdecznie😊
"- Nie martw się, zniosę tę huśtawkę emocjonalną." - huśtawka emocjonalna brzmi zbyt "fachowo" wobec lirycznej całości.
"Teraz mam piekło, bo nie piszesz.
Nie zadzwonisz... Zmieniłeś numer." - taka oczywistość - niezbyt na zamknięcie...
Pozdrawiam serdecznie😊
Galba c.(*)
2023-10-23
Osobiście uważam że piekła nie ma bo to wszystko nie tak wygląda jak się powszechnie przyjęło uważać. Ale to takie moje przemyślenia...
Pozdrowionka :-)
Pozdrowionka :-)
2023-10-24
Ja również, bo prawdziwe piekło jest tutaj, wojny, bieda, obojętność, nienawiść itd. cały wachlarz...
Pozdrawiam ciepło i dzięki, że czytasz Marku - Bezka :))
Pozdrawiam ciepło i dzięki, że czytasz Marku - Bezka :))
Domel
2023-10-23
W kilku zdaniach udało ci się zawrzeć całe guilty pleasure. To bardzo przyjemna umiejętność.
Do stóp chylę czoła z uznaniem i przy okazji całuję, bo tak każe mi mój fetysz.
Do stóp chylę czoła z uznaniem i przy okazji całuję, bo tak każe mi mój fetysz.
2023-10-24
Serdecznie dziękuję Domelu za tak pozytywny komentarz i odbiór :))
Hmmm... To całowanie jako fetysz, interesujące;) Rozumiem, że w dłoń? Jak dżentelmen ?🙂
Dobrego dnia - Bezka :))
Hmmm... To całowanie jako fetysz, interesujące;) Rozumiem, że w dłoń? Jak dżentelmen ?🙂
Dobrego dnia - Bezka :))
Bożena Joanna
2023-10-23
Niektóre relacje są jakby nie do przebycia. Podmiot liryczny odchodzi, gdyż boi się, że zawiedzie. Trudne do wytłumaczenia ale prawdziwe. Niekiedy sami tworzymy przeszkody...
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrowienia!
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrowienia!
2023-10-23
To prawda Bożenko, i tak życie może się ułożyć. Staram się miłość oglądać pod każdym kątem i podawać ją na różne sposoby.
Wspaniale Cię gościć u siebie - Gocha :))
Wspaniale Cię gościć u siebie - Gocha :))
Elżbieta
2023-10-23
Zaczytałam się, a na końcu westchnęłam... chyba to znam! Nie, oczywiście nigdzie nie czytałam, a jednak... coś o tym wiem!
Bardzo życiowe!, z doskonałym mottem! Bardzo lubię Twoją prozę:)))
5/6
Buziaki i pisz koniecznie wiersze, ale i prozę!!!:))⭐💕😘
Bardzo życiowe!, z doskonałym mottem! Bardzo lubię Twoją prozę:)))
5/6
Buziaki i pisz koniecznie wiersze, ale i prozę!!!:))⭐💕😘
2023-10-23
Dziękuję, Kochana, zrobiłaś mi ciepły wieczór, oczywiście w jamniczym otuleniu:)))😘😘😘
2023-10-23
Miło mi moja Kochana. Lubię pisać o miłości, jeśli już to w prozie robię, łamiąc schematy, te najczęstsze. Zazwyczaj albo miłość jest różowa do czerwoności, oddana i na zawsze, albo ta zraniona na wieki przez zdradę. Często pomijamy wiele innych sytuacji i aspektów miłości, która jest i będzie a jednak wybiera inne drogi, tylko po to, by chronić drugą osobę :)) Lub po prostu nie zgadzać się na to o oferuje. Można kochać raz na zawsze i wcale nie być razem. To moim zdaniem miłość jest najbardziej skomplikowana w naszym doczesnym życiu.
Pozdrawiam ciepło i ślę jamnicze szaliki ciepła - Gocha :))
Pozdrawiam ciepło i ślę jamnicze szaliki ciepła - Gocha :))
Motylek78
2023-10-23
Świetna proza
Tak już jest że pozwalamy ranić się bliskim
Jak człowiek empatyczny to inni to wykorzystują
Sami sobie szykujemy piekło
Pozdrawiam 🦋
Tak już jest że pozwalamy ranić się bliskim
Jak człowiek empatyczny to inni to wykorzystują
Sami sobie szykujemy piekło
Pozdrawiam 🦋
2023-10-23
Wiele w tym prawdy, zawsze powtarzam, że w parze jedno kocha bardziej, nie ma równości. Stąd często słabszy, bardziej wpływowy poddaje się z czasem silniejszemu.
Pozdrawiam drogi Motylku - Bezka :))
Pozdrawiam drogi Motylku - Bezka :))
Waldi1
2023-10-23
pozdrawiam serdecznie ... widać że nie trzeba iść do piekła by je mieć tutaj ...
2023-10-23
To prawda Waldi, ilu ludzi, tyle różnych odcieni miłości. Ta prawdziwa stara się nie ranić :)
Pozdrawiam ciepło i Jadzię również - Bezka :))
Pozdrawiam ciepło i Jadzię również - Bezka :))
Mgła(*)
2023-10-23
Nie wiem Gosiu co jest lepsze Twoja proza czy wiersze w obydwu tych gatunkach odnajduje szkoły się znakomicie
Ogromne gratulacje i przytulasy
Ogromne gratulacje i przytulasy
2023-10-23
Niezwykle mi miło Mgiełko, że tak wysoko mnie oceniasz, ale nie wiem czy zasługuję :)) Staram się zainteresować innym spojrzeniem :))
Kłaniam się zawstydzona - Gocha :)) Dziękuję, że jesteś i czytasz!
Kłaniam się zawstydzona - Gocha :)) Dziękuję, że jesteś i czytasz!
Inne wiersze z tej samej kategorii
Wszystko i nic
- Z Aniołem pod rękę:-)(*)
Nad jeziorem
- Autor nieznany.
Archipelagi wschodzących słońc cz. 2
- Incommunicado
pocztówka ze szlaku...
- naskraju*(*)
Sto słówek... A może by tak jeszcze raz zaszaleć (17)
- naskraju*(*)
Mistrz Kraszewski o Mistrzu Twardowskim
- Kamil Olszówka
opiekun samotności cz.3 (proza fantasy)
- bez definicji
Andro-meno-pauza (05)
- naskraju*(*)
Niedzielna samotość
- Bohema
niesforna rewolucjonistka 2/4 (proza fantasy)
- bez definicji
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności