Twoje Wiersze - * (światła...)

* (światła...)

wolny

2022-11-26 07:09

światła
coraz mniej
jak wody
i krwi.

oczy nie mają co jeść
zawieszone na skrzydłach
z czarnych piór
nieruchomieją nad ziemią.

gałęzie o suchych nadgarstkach
zaciskają się na szyjach z dymu

mierzwią powietrze

łapiąc beznadziejnie
liście straconych.

motyle umarły
tak kończą się pory
roku.

tylko
gwizd pociągu słychać zawsze
tam
gdzie nie kończy się podróż

bo podróż trwa tylko
pasażerowie się
tasują.

smutne twarze w oknach
wagonów

i turystyczne uśmiechy
dziecko płacze bo nic nie
rozumie

i starzec choć ma przeczucie.

autor

Marta Surowiecka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Dżoana^(*)

2022-11-29

Piękny... każdy z nas pokonuje własną trasę czy pociągiem, czy rowerem, a czasem na własnych nogach i boso... 🙂

Warto się tu zatrzymać...😉 pozdrawiam poetycko 🙂

Asteria^(*)

2022-11-26

Przysłowie tureckie mówi "Aby poznać człowieka, trzeba zostać jego towarzyszem podróży"
Codziennie przed zaśnieciem słucham takich kawałków.
Świetny podkład /muz./ pod Twoje torowisko. Bardzo ładny wiersz.