Twoje Wiersze - * (5 rano, wstaję...)

* (5 rano, wstaję...)

wolny

2020-06-27 11:01

5 rano, wstaję i idę
w świat
walczyć
moje ciało idzie
walczyć o przeżycie
uzbrojone w skórę
w buty
złote klapki i kolczyki z połyskującego metalu
które mają przekrzykiwać
i odstraszać
głosem szamoczącym się w planetach tysięcy koralików

moje ciało idzie
ulicami
pokryte szminką i pudrem

moja dusza została
wciśnięta w przepastny fotel
jak drżąca staruszka
okruch chleba

moje ciało idzie
uzbrojone w torebkę
w której jest plastikowy grzebień
i pilnik

moje ciało musi dziś pamiętać
o jabłkach i mleku
bo tam ktoś czeka
na jabłka i mleko i na to ciało

moje ciało musi wrócić
kiedy zmyje już krew
i wszystkie inne kosmetyki

ukucnie pod fotelem
przy garści strachu
nieuchronnej jak siwy włos
obnażającej jak wszystkie powroty

posiedzi w pokoju
otulonym zasłonami
nagie
ranne
ustrzelone

autor

Marta Surowiecka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kornel Passer

2020-08-25

Tak, buty, klapki , skóra .... Formułują i ściskają nasze jestestwo bardziej niż się wydaje. Czasem to kolce obronne jak u jeża. Sprawiają , że o własnym ciele piszemy w trzeciej osobie. Przymus czynności do wykonania, które niesie dzień. I czy w takim wypadku nie należy sławić samej możliwości napisania wiersza. Zawsze mnie fascynowało to tajemnicze miejsce, w którym brzydota życia zamienia się w piękny wiersz.

Marta Surowiecka

2020-08-26

Mnie też to fascynuje... że do napisania wiersza nie potrzeba specjalnego tematu (np. Walentynki:), że wystarczy spojrzeć na wprost, albo w bok, albo na swoje palce...
Fascynuje mnie też, że można "z niczego" zrobić wiersz, temat na wiersz - jak w sztuce pop-art. I niczym Andy Warhol stworzyć dzieło o puszce zupy Campbell :) Albo o pisuarze -Marcel Duchamp Fontanna z 1917 r. I to jest czad !

Salymon

2020-06-28

Piękny wiersz... 5 rano ma coś w sobie... Zapraszam do mojego wiersza „O piątej rano...”...
Pozdrawiam

Anielska Łza

2020-06-27

Posiedziałabym sobie w ciszy i spokoju w pokoju otulonym zasłonami, by żadne odgłosy z zewnątrz do mnie nie dochodziły, tylko ja i cisza - doskonała harmonia ...