Twoje Wiersze - E – NIEPEWNOŚĆ

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

20 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2025-04-29

"E"-mail się z "e"-bokiem zbratał,
Po czym bokiem wyszła strata.
(Np. w postaci faktury do zapłaty):))

sturecki

2025-04-30

Świetne ... „e” miało być elektroniczne, a wyszło ekonomiczne ... i jak zwykle, z konta znika szybciej niż nadąży się kliknąć „anuluj”.

myszulek

2025-04-28

Twój wiersz to fascynująca podróż przez labirynt ludzkich myśli i emocji. Pięknie uchwyciłeś złożoność i niepewność naszego wewnętrznego świata. Życzę Ci, abyś zawsze potrafił/potrafiła odnajdywać sens w chaosie myśli i czerpać inspirację z głębi swojej duszy. Niech Twoja poezja prowadzi Cię przez meandry życia i pomaga zrozumieć tajemnice ludzkiego istnienia.

sturecki

2025-04-29

Twoje słowa są jak latarnia wśród moich własnych meandrów i dodają odwagi, by dalej szukać sensu tam, gdzie inni go nie dostrzegają.
Pozdrawiam.

kmalenka8

2025-04-28

Ale trafiłam...😂 Poczekam na "M", "m" o ile masz w planach! Pewnie będzie mruczanka...Pozdrawiam Staszku serdecznie 😃⭐🍀

kmalenka8

2025-04-29

Wszystko ma swoje miejsce w naszym ekosystemie nawet takie byle co! 😂Jutro będę sadzić w szklarni własne rozsady pomidorów...Trzymaj kciuki żeby udały się bo w domu już im za ciasno 😁

sturecki

2025-04-29

Szczerość bywa jak dziki ogród: piękna, ale nie każdy umie w nim odnaleźć ścieżkę, a działka, jak życie, potrzebuje trochę ładu, żeby nie zarosła byle czym.

kmalenka8

2025-04-29

Nie każdy jest gotowy na szczerość! 😁 To prawda działka i bez schematów jest piękna, choć pewna doza uporządkowania musi być chyba, że ktoś lubi busz...😂👋

sturecki

2025-04-29

Szczerość w pisaniu i w życiu to najlepsze nawozy, a na działce i bez schematów wszystko rośnie piękniej.

kmalenka8

2025-04-29

Też tak myślę, bo nawet najpiękniejsza poezja może się znudzić gdy jest schematyczna...Pewnie narażę się co niektórym Autorom, ale ściemniać też nie lubię! 😃 Właśnie skończyłam pisanie na kolanie o kolejnych odwiedzinach na moich włościach 😂 Teraz na działkę marsz! 😂🌞

sturecki

2025-04-29

I bardzo dobrze, bo żywa poezja to ta, która się zmienia, oddycha i czasem zaskakuje bardziej niż gotowe schematy.

kmalenka8

2025-04-29

Trudno, ale cieszę się, iż na TW jest coraz więcej różnych form poetyckich... 😃 Przynajmniej coś się dzieje...😂🍀

sturecki

2025-04-29

Trafiłaś w dziesiątkę ... „M” aż się prosi o mruczankę, miękkie myśli i może mały magiczny melanż słów. Choć spółgłosek na razie nie planuję.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Gminny Poeta

2025-04-28

Na E!! to się żul obraca. Dziś Ciebie nie pochwalę. Wierszyk pisany na siłę jak dla mnie nie czaję po co. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

sturecki

2025-04-28

I bardzo dobrze, bo czasem szczera krytyka ma większą wartość niż sto pustych pochwał, a uśmiech na końcu ratuje całą wymianę.
Pozdrawiam równie szczerze.

jobo

2025-04-28

Entuzjastyczne epitafium ekstraordynaryjnych eschatologii ewentualnych enuncjacji emanacji entuzjastcznych epitafiów.
Ok?

Szacun i deszcz!

sturecki

2025-04-28

Ok ... eksplozja erudycji eksploatująca echa egzaltacji, aż echo samo bije brawo.

Motylek78

2025-04-28

eeeetam e tu jakoś to
e doda nam tchu
świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

sturecki

2025-04-28

Dziękuję ... eee tam, z takim „e” nawet cisza potrafi nabrać wiatru w żagle.

Larisa

2025-04-28

Ech... dlaczego nie jestem Ach...
wziąłbym wtedy wdech
i kolorowy byłby świat!
Fajny wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-04-28

Czuję to doskonale. Twoje luźne wersy są jak uśmiech między słowami, szczere, lekkie, a jednocześnie niosą mądrą nutę, której nie da się udawać.
Dziękuję, że dzielisz się tym właśnie tutaj.

Larisa

2025-04-28

A cykl jest przefajny i chyba to czujesz w moich komentach.
Skoro piszę luźne wersy z inspiracji. Nie robię tego praktycznie wcale w swoich komentarzach.

Larisa

2025-04-28

Dokładnie tak, Staszku, ten "Ech" to wydech...
a "Ach" to wdech... tak dla jasności, żeby nie było nieporozumienia ani żadnych wątpliwości...

sturecki

2025-04-28

Dzięki ... ale pamiętaj, czasem z „Ech” zaczynają się najpiękniejsze „Ach”.

hibiskus

2025-04-28

Witam,

to dość skromna pozycja.
Ale poza tymi, którzy chcą udawać kogoś ważnego są miejsca w swwiecie dla tych skromniejszych.

Pozdrawiam 6/5.

sturecki

2025-04-28

I całe szczęście, bo to właśnie ci skromniejsi budują prawdziwą głębię świata, podczas gdy ważniacy dmuchają tylko własne baloniki.

LydiaDel

2025-04-28

"e" - u mnie to nie jest "pomruk myśli" , a raczej "tylko zawahani „e”. Daje mi czas na przemyślenie, gdy jestem czymś zaskoczona. Bardzo zresztą ważna samogłoska.
Wyglada trochę jak "o" po wypadku, jakby ktoś stuknął lekko z boku...hi, hi.
Ale w takim razie, co było pierwsze? 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-04-28

Pierwsze było „e” – bo zanim „o” się nadęło z zachwytu, „e” już zdążyło się zamyślić.
Pozdrawiam z lekkim mrugnięciem oka.

Marek Żak

2025-04-28

Pamiętaj, że te litery mają tez osobiste uwarunkowania, przeważnie dotyczące imion, z którymi...Tak więc moja to Ela i to pozwala na wywindowanie "E" na pierwsze miejsce wśród wszystkich innych:). Pozdrawiam

sturecki

2025-04-28

Pięknie, bo kiedy „E” staje się imieniem, niesie nie tylko dźwięk, ale całe serce ukryte w jednej literze.
Pozdrawiam.

klaks

2025-04-28

Bardzo lubię eee za to łatanie dziury w myślach, oraz jako wyraz tych stonowanych przeciągłych emocji które dość skutecznie hamują przesadzany entuzjam "o" i "a" na przykład :))
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-04-28

„Eee” to świetny bezpiecznik między rozumem a emocją – nie szaleje jak „o!” ani nie krzyczy jak „a!”, tylko mądrze daje czas na złapanie równowagi.
Pozdrawiam serdecznie.

Elżbieta

2025-04-28

"E" jest całkiem wygodne jak pojawia się dziura w myślach, wtedy powtarza się je dowolnie długo, "eeeee...", aż wskoczy, jakaś nowa! Przyznam się, że z osobistego powodu lubię E.
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:))⭐️

sturecki

2025-04-28

„E” to taka mała trampolina dla myśli – im dłużej się ją ugniata, tym wyżej potem skacze pomysł.
Pozdrawiam serdecznie.

andrew

2025-04-28

e-tam
czy warto w ogóle wstawać, j
ak w łóżku tak przyjemnie..

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-04-28

... e-tam, warto wstawać choćby po to, żeby mieć co wspominać, leżąc znów pod kołdrą ...
Pozdrawiam serdecznie.

Krystek

2025-04-28

Wspaniałe stwierdzenie - "e"
to drgawki nastroju, pomruk
myśli.
Pozdrawiam serdecznie z
radosnym uśmiechem:)

sturecki

2025-04-28

Tak ... „e” jako drgawka nastroju brzmi jak szept duszy między jednym biciem serca a drugim.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem w odpowiedzi.

Kika88

2025-04-28

Super
Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

2025-04-28

Super, że jesteśmy w takiej fajnej literackiej łączności.
Pozdrawiam serdecznie.

Izka1^(*)

2025-04-28

Ciekawe i oryginalne podejście, które pozwala spojrzeć na abstrakcyjne emocje przez pryzmat konkretnego symbolu. Ja dołączam się do rozważań wierszem/zabawą słowem o znaczeniu e w poezji. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-04-28

Twoje podejście przypomina mi, że nawet jedna litera może być jak kamyk wrzucony w jezioro – wystarczy, by poruszyć falami całe znaczenia.
Pozdrawiam równie serdecznie.

Izka1^(*)

2025-04-28

5/6

Odyseusz62

2025-04-28

Samo e używam wyłącznie jak mówię,
jak piszę to nie zastanawiam się i nie gubię.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-04-28

I bardzo dobrze ... mówienie „e” to tylko pauza na oddech, a pisanie to już bieg prosto do sedna.
Pozdrawiam serdecznie.

Waldi1

2025-04-28

,,e”- tam coś ściemniasz
chociaż może nie … przecież mamy noc i ciemno jest więc ,,e”- tam ściga się z dniem ...
czy coś znaczysz … na pewno tak ,,e’’- zaczęło się trząść … gdy używasz siarczystych słów …i piszesz ,,e”-mail naciskasz Enter … i poszło ,,e” - tam dobranoc przyjacielu i ,,e” - tam bądź zdrów ...

sturecki

2025-04-28

„e” – tam, ciemność cię straszy, a ja robię z niej latarkę, znaczenie mam większe niż twoje wątpliwości, siarczyste słowo budzi świat, a Enter u mnie wystrzela jak armata, dobranoc mówię tylko tym, co jeszcze potrafią marzyć, a zdrów jestem, bo śmiech mam za amulet.

slovik^(*)

2025-04-28

Minimalistyczna forma i bogactwo skojarzeń, jakie wywołuje litera "e". Zręcznie personifikujesz tę samogłoskę, nadając jej cechy ludzkie i wpisujące ją w dynamiczną, chodź nieco niepewną narrację. Z pewnością otwiera szerokie pole interpretacji ta poezja. Czuję pewien niedosyt, ale jednocześnie zachęca wiersz do ponownego przemyślenia jego znaczeń.
Pozdrawiam cieplutko. :))

sturecki

2025-04-28

„e” – tam, prawda Ci mruga, a ja uśmiecham się jej w twarz.

slovik^(*)

2025-04-28

Prawda i prawda. :))

sturecki

2025-04-28

Cieszę się, że to właśnie niedosyt wywołał chęć ponownego czytania, bo chyba w tym tkwi najpiękniejsza siła takiej poezji: nie dać wszystkiego od razu, ale zostawić ślad na myśli.
Dziękuję za wizytę.