X
latarnik
biały (bez rymów)
2024-01-21 18:03
noszę w sobie przyszłych proroków bezdomnych i domokrążców
czuję ich ciężar
na spojeniu łonowym
co jeśli kości się rozejdą
noszę w sobie strach
wyssą go z moim mlekiem
zostawią puste piersi i ręce
pójdą w świat
sprawiedliwie rozdzielać nasienie
będę nad nimi płakać
będę ich szukać pośród ludzi
w kościołach
i pustostanach
będę wołać po imieniu
a echo będzie mi to imię oddawać
jak pies rzuconą mu piłkę
odda i ciszę
powtórzy ile razy zamilknę
ale ciszy nie zliczysz
jak bezdomnych kotów
noszę na sobie ślady ich pazurów
i sierść
ich wzrok przenikający mrok
a może i światło
co jest pod światłem
nie wiem
może pewność
że ten który czuwa
jest tym który świeci
czuję ich ciężar
na spojeniu łonowym
co jeśli kości się rozejdą
noszę w sobie strach
wyssą go z moim mlekiem
zostawią puste piersi i ręce
pójdą w świat
sprawiedliwie rozdzielać nasienie
będę nad nimi płakać
będę ich szukać pośród ludzi
w kościołach
i pustostanach
będę wołać po imieniu
a echo będzie mi to imię oddawać
jak pies rzuconą mu piłkę
odda i ciszę
powtórzy ile razy zamilknę
ale ciszy nie zliczysz
jak bezdomnych kotów
noszę na sobie ślady ich pazurów
i sierść
ich wzrok przenikający mrok
a może i światło
co jest pod światłem
nie wiem
może pewność
że ten który czuwa
jest tym który świeci
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
9 razy
Treść
6
2
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
7
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Michał(*)
2024-02-01
,,może pewność
że ten który czuwa
jest tym który świeci"
Mimo tej pewności mamy zakodowane by część siebie tu zostawić i robią to również ci, którzy nawet nie dostrzegają światła.
Próbuję ten wiersz zrozumieć, ale to zbyt trudna droga jaką wiedzie podmiot liryczny.
Jak widzę w komentarzach nikt się nie pokusił napisać co zobaczył.
Zawsze zaskakująca poezja u Ciebie.
Pozdrawiam serdecznie.
że ten który czuwa
jest tym który świeci"
Mimo tej pewności mamy zakodowane by część siebie tu zostawić i robią to również ci, którzy nawet nie dostrzegają światła.
Próbuję ten wiersz zrozumieć, ale to zbyt trudna droga jaką wiedzie podmiot liryczny.
Jak widzę w komentarzach nikt się nie pokusił napisać co zobaczył.
Zawsze zaskakująca poezja u Ciebie.
Pozdrawiam serdecznie.
Pasjans
2024-01-25
Kapitalny wiersz, a puenta mistrzowska. Kłaniam się nisko wspaniałej Autorce :-)
Elżbieta
2024-01-22
Wspaniały wiersz... trudno nawet powiedzieć coś więcej! Jest jak ostrze...
Pozdrawiam:)
Pozdrawiam:)
Kinga
2024-01-22
Świetny wiersz .
Pozdrawiam :)
Pozdrawiam :)
bez definicji
2024-01-22
Genialne.
Rambler
2024-01-21
Bardzo ciekawie nakłuwasz uwagę czytelnika... kapitalnie budujesz napięcie... umiejscawiając podmiot liryczny w centrum... słowa i obrazy promieniują... - osobliwy zabieg po mistrzowsku zrealizowany... od tytułu po puentę czyta się rewelacyjnie... Gratuluję intuicji poetyckiej i warsztatu, który z nią współgra.
sisy89
2024-01-21
Świetny wiersz, poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
tańcząca z wiatrem
2024-01-21
Jak zwykle pozostaję w podziwie, Pani Ewo/Ewo?
Pozdrawiam serdecznie
Grażyna :)
P.S Oczywiście, gdyby było to możliwe, to dałabym
6/6, a tak to 5/6, co prawda/z góry proszę o wybaczenie/
ale w moim odczuciu słowa będę troszkę za dużo,
wiem, że taki mały żuczek jak ja, nie powinien się
mądrzyć, ale takie moje odczucie, za które z góry Poetkę
przepraszam.
Pozdrawiam serdecznie
Grażyna :)
P.S Oczywiście, gdyby było to możliwe, to dałabym
6/6, a tak to 5/6, co prawda/z góry proszę o wybaczenie/
ale w moim odczuciu słowa będę troszkę za dużo,
wiem, że taki mały żuczek jak ja, nie powinien się
mądrzyć, ale takie moje odczucie, za które z góry Poetkę
przepraszam.
2024-01-21
Skromność z talentem, czegóż chcieć
więcej?
Poza tym protestuję, bo tutaj
zawsze wychodzi, a że ja coś tam sobie pomarudziłam,
to już zupełnie inna historia.
Dobrego wieczoru życzę, Ewo :)
więcej?
Poza tym protestuję, bo tutaj
zawsze wychodzi, a że ja coś tam sobie pomarudziłam,
to już zupełnie inna historia.
Dobrego wieczoru życzę, Ewo :)
2024-01-21
Jaka Pani? Ewa w zupełności wystarczy. A co do pisania, to ja przecież nie jestem żadną wyrocznią. Raz coś wyjdzie, raz nie. Ja prosta kobita jestem. Żadna tam Poetka. Pozdrawiam :)
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
szron na wargach
- Kasia Koziorowska
bo tak nam się wydaje 2021.10.30
- pitu pitu
Odkrywanie
- lewJudy
Piosenka bez zbędnych słów
- Katarzyna Anna Koziorowska(*)
flaga (studium czystej formy)
- intressubtectum
Upiekłam chleb
- Katarzyna Ł.(*)
za mgłą
- Mgła(*)
... (Pukiel włosów twych upadł)
- BardzoBardzo
Jak kura złote ziarno
- Waldi1
szlafrok
- marekg
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności