Twoje Wiersze - zaprawdę

zaprawdę

biały (bez rymów)

2024-03-19 18:01

widziałam drzewo rozdarte przez piorun
wnętrze katedry
w której nie słychać już modlitewnego poszumu

poszarpane trzewia
odsłoniły serce ukryte w najpierwszym słoju

ono nadal biło
korzenie tłoczyły życiodajne płyny
i gdyby tylko starczyło wiary
dałoby się odbudować świątynię

może nie w trzy dni
bo człowiek jest słaby
wątpi w noc i w dzień wątpi choć jest

w otwarty bok palec wsadzi
i zdziwi się przestraszy
ale nie nagnie praw
przed rozdartym drzewem
choć święte jest
jak jego imię

a drzewo zrośnie się
i w niebo wystrzeli
by stamtąd obłaskawiać pioruny

autor

Toya

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Driana

2024-03-26

Nietuzinkowe przeslanie....z ogromna głębiá

fuyuko

2024-03-20

Wspaniały Wiersz!

"w otwarty bok palec wsadzi
i zdziwi się przestraszy
ale nie nagnie praw"

Pozdrawiam

rzabaprzezrz

2024-03-19

Karmisz niezwykle wysmakowaną poezją...te obrazy, wizje, proroctwa...a może po prostu prosta wiara...Pozdrawiam ciepło:)

Michał^(*)

2024-03-19

Niezwykły wiersz. Musiałem się zalogować dla takiej poezji, choć ostatnio niewiele wersów mnie porusza. Najwyższa nota.

bez definicji

2024-03-19

Niebywałe ułożenie słów w niezwykły sens.
Pozdrawiam.

Kornel Passer

2024-03-19

Prędzej zrośnie się drzewo niż wróci wiara do katedry. Z równoległego patrzenia na zranione drzewo i katedrę bez wiary wychodzi ciekawy wiersz. Oba obrazy nawzajem się wzmacniają przez porównanie do drugiego. Dla mnie nie ma tu wyróżnionego przedmiotu. Oba obiekty: drzewo katedra są tak samo ważne i tak zinterpretowany wiersz otwiera czytelnika na naprawdę nowe doznania. Stawiam duży plus.