requiem dla straty
strata ma jeszcze wyraźne kontury
i twarz
na niej uśmiech zastygły
zanim się stało
został jej ten uśmiech
stracie został
Iga naśladuje zastygłe
ale mięśnie puszczają
nie utrzyma ich żadną siłą
więc stoi tak bez uśmiechu
przygląda się stracie
taką ją chce zapamiętać
nim się rozmyje
wyjdzie spod powiek
w świat wolny od wykwaterowań
odwołali stratę
wystawili za drzwi
nawet rzeczy nie spakowała
tak im było spieszno
zmienić jej status
wykluczyć
z listy wykluczonych
przepisać w akt
zgonu
całkiem przecież nieważny
bez straty podpisu