Twoje Wiersze - *przestrzeń dla niekochanych

*przestrzeń dla niekochanych

biały (bez rymów)

2024-12-04 06:29

Stareńki ... rocznicowy.

W cichej szarości tonie godzina,
giną wszystkie marzenia.
W jej sercu pada deszcz.

Grudzień...
Jeszcze jedna przeminęła rocznica.
Ileż było łez i nocy nieprzespanych.

Senne miasteczko... tam wszystko toczy się
w zwolnionym tempie,
Przycupnięte domy między ulicami,
nuda popycha wskazówki zegara.

Wróciła... a właściwie uciekła,
ze świata gdzie budowała coś, co nie miało ,
racjonalnego bytu,
Z domu gdzie umarła nadzieja.
Z niekochania... tam przemoc i alkohol,
zastąpiły miłość.

Słońce zachodziło odblask płonął na dachach,
śnieg skrzył się mrozem.
Trzymała kurczowo ich maleńkie rączki,
chciała do domu.
Ścigało ją przekleństwo... zabiję cię jak odejdziesz.

Demon Lewiatana, igrał w koronach drzew,
w światłe obojętnych latarni umierała nadzieja.

Przepraszam ze nie odwiedzam... problem z oczami.

autor

Kropla47

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

12 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kazimierz Surzyn

2024-12-17

Piękne, poruszające serce wersy, pozdrawiam ciepło Kaziu, śląc serdeczności.
6/5

_wena_

2024-12-16

Po prostu pięknie :)
Kropelko miła, pozdrawiam serdecznie :)
6/5

Izka1^(*)

2024-12-12

Smutna, wzruszająca historia. Pozdrawiam serdecznie

MadziaLena

2024-12-10

Piękny, wzruszający wiersz. Pozdrawiam serdecznie

mgielka

2024-12-05

Piekny, poruszajacy wiersz. Pozdrawiam cieplo i zdrowka zycze 🧡

Jastrz

2024-12-04

Powrócić do starej znanej nudy - to także przyznać się do klęski. Pozostać w toksycznym związku - to klęska. Chroń nas Boże przed takimi wyborami.

Eleanor Rigby

2024-12-04

Emocjonalny przekaz, w domach gdzie dominuje przemoc, alkohol to dom bez nadziei.

Waldi1

2024-12-04

pięknie i smutno Kropelko miła ... pozdrawiam serdecznie...

Marek Żak

2024-12-04

Piękny, głęboko poruszający wiersz a oryginalnymi aforyzmami. Mnie ujęła ta nuda, popychająca wskazówki. Pozdrawiam serdecznie.

ajw

2024-12-04

Smutek rozgościł się w Twoim wierszu.. Przytulam, życząc zdrowia :)

bez definicji

2024-12-04

💖💖💖

Przytulam mocno Kropelko. 5/6 🌹

sturecki

2024-12-04

Wiersz to poruszający obraz ucieczki przed przemocą, bólem i pustką, gdzie każda linia odzwierciedla emocjonalny ciężar przeszłości. Grudzień i cicha szarość są metaforami przemijania, bezsilności, a także odradzającej się tęsknoty za spokojem i bezpieczeństwem. „Ścigało ją przekleństwo... zabiję cię jak odejdziesz” – to mocna fraza, która oddaje grozę przemocy, ale jednocześnie podkreśla odwagę, by walczyć o życie i przyszłość. W tym melancholijnym, ale pełnym siły tekście kryje się refleksja nad trudną drogą ku odzyskaniu siebie i nadziei.