Lalka
Wiersz pochodzi z tomiku "Pokolenie XXI" Julii Skoniecznej
sprowadzam się na ziemię
lekceważę przyspieszone bicie serca
pod makijażem ukrywam zarumienienie
jak dobrze jest być dziewczyną!
wzruszenie roztrwonię
tuszowane rzęsy przykryją
zaszklone oczy
a pomalowane błyszczykiem usta
nie wydają się drżeć
nazwiecie mnie wytrzymałą
nie wiedząc
że nigdy
nie dopuszczam do bólu
dumna jestem z tego
że twardo trzymam się w całości
choć ani razu
nie rozpadłam się na kawałki
pozornie niezależna
bo nie boi się samotności
ale co to za wyrzeczenie
skoro nigdy nie kochała?
nauczyliście mnie
że emocje są zbyt niebezpieczne
dla dziewczyn mojego pokroju