Pozornie poważni, cyniczni,
gardzący i pogardzani,
władający biegle językami obcymi,
a wciąż nierozumiani.

Wydając otrzymane pieniądze,
bo wydaje się, że nam się należą,
oceniając wartość człowieka
poprzez wartość ubrań,
umiłowaliśmy bunt
przeciw nieistniejącym normom,
bo możemy się zjednać
tylko w nienawiści i niszczeniu.

Zakompleksieni,
kreujemy siebie w mass mediach.
Bez mrugnięcia okiem,
z krzywym uśmiechem,
piszemy złośliwe komentarze
i aroganckie wiadomości,
wstydząc się
załatwić formalności bez rodziców.

Bez skrupułów upijając się na imprezach
i paląc na przystanku,
krępujemy się rozmawiać o bólu,
przyznawać do strachu.
Chorobliwi indywidualiści,
chcący się wyróżnić
kolorem włosów,
tatuażem,
niebanalnym stylem.

My -
z ostatniego pokolenia trzyletnich liceów,
dopasowani do świata,
który dla nas przygotowaliście.