Twoje Wiersze - raz dni raz noce snują niekończenie z widokiem na rozebraną nagość...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monika Larn

2022-06-20

A może w tym wszystkim chodzi o to, aby być całością - razem, bo każde pól na pół można jak widać podzielić. I dopasować do innej połowy.
Wiersz ze środkami stylistycznymi, które idealnie podkreślają jego metaforyczną... dosłowność. Bardzo mocno uwidoczniona samotność z pestką. *** Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2022-06-20

Tak, połówki można dopasować do innych, tylko zawsze będą nierówności na skajach. Samotność z pestką była i jest najpiękniejszą samotnością.... pestki tworzą nowe pestki.

Dziękuję i miłego dnia

Phil Insomnia

2022-06-15

Kochankowie w półuczuciu, w niekompletnej namiętności, która nie miała szansy na rozłożenie skrzydeł. Pozdrawiam serdecznie :)

naskraju*^(*)

2022-06-15

Ciekawe spostrzeżenie o niekompletnej namiętności.

Pozdrawiam

Annna2

2022-06-15

Anafora poetycka bardzo.

naskraju*^(*)

2022-06-15

Dziękuję za dojrzenie anafory.

Słonecznego dnia

sisy89

2022-06-14

Przepiękny, poruszający. Niezwykły.
Pozdrawiam serdecznie

naskraju*^(*)

2022-06-14

Pięknie dziękuję za spojrzenie.

Odwzajemniam pozdrowienia i miłego wieczoru

Maba^(*)

2022-06-14

Trudno, żeby któryś z Twoich tekstów był jeszcze bardziej niezwykły... ale ten taki właśnie jest.
Chylę czoła.

naskraju*^(*)

2022-06-14

Dziękuję za twoją obecność i miłe słowa.

Pozdrawiam serdecznie

Kowal45

2022-06-14

Rozebrana nagość. Kochankowie wiedzący wszystko , nie tylko o swoich nagich ciałach , ale także o swoim wnętrzu.. Przenikający się oczyma duszy.

naskraju*^(*)

2022-06-14

Dlatego zawsze powinno się zostawiać coś nieodkrytego.
Dziękuję za oczy duszy... Pozdrawiam

Starzec

2022-06-13

Piękny,a zarazem smutny............
Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2022-06-14

Smutny, ale na swój sposób z iskierką szczęścia.

Miłego dzionka

zbiwito

2022-06-13

Zastanowiła mnie "rozebrana nagość". Próba wyobrażenia sobie jej przeciwieństwa na niczym spełzła

naskraju*^(*)

2022-06-13

Nagość? Można rozebrać ze wstydu.
Dziękuję za próbę rozbioru :))

Pozdrawiam serdecznie

Baba-Goga

2022-06-13

Ta pestka kiedyś stanie się nowym drzewem dającym nowe owoce.
Zaś te gruszki spadnięte z drzewa - już nie takie piękne. Szybko tracą urodę w obitym miejscu, chyba, że zostaną w czas zebrane :)
Tekst do myślenia o tym co dzieli i co łączy, bo pół na pół nie zawsze daje jedność.
Inspirująco - jak zawsze u Ciebie :)

naskraju*^(*)

2022-06-13

Pestki i gruszki i kobiety? Tak, połówki nie zawsze pasują do siebie i zespolić trudno i podzielić nie można kiedy już podzielone.

Dziękuję i miłego wieczoru życzę

Waldi1

2022-06-13

piękny wiersz ... a jednocześnie bardzo smutny ... ta pół pestka... pozostawiona pół pestką ... ma oczy pełne łez spływające w poduszkę nocy ...a jednocześnie myśl ... że w niej pesteczka dojrzewa jest tym motorkiem pełnym radości... a przyszłość pokaże jak życie się potoczy ... to są prawdziwe pół pestki z naszego życia codziennego ...

naskraju*^(*)

2022-06-13

Pesteczka urosła i dała dużo radości. Może "nim stanie się tak, jak gdyby nigdy nic nie było..."

Radosnego poniedziałku

Elżbieta

2022-06-13

Niesamowity tytuł, który już sam z siebie jest wierszem! I wiersz, którego treść prawdą przygniata i forma niby oszczędna a tak w punkt trafiająca! Mistrzostwo :)***