Najbardziej porażająca jest skala zjawiska. Uściski. G.

Przepraszam za późne odniesienie się do Twojego komentarza. Cóż, mam nadzieję że są w Raju., nawet bez zaproszenia, bo tam przecież „ dla wszystkich starczy miejsca”

Dzięki. Chwyta mnie czasem taki reporterski dryg. I pewnie na tym nie poprzestanę. Pozdr Grzegorz

Ja też pozdrawiam. Grzegorz

:)

Oczywiście masz rację. Podoba mi się to jak napisałaś że za nich nikt życia nie przeżyje. W punkt. Przypomniał mi się kawał:
Ilu psychologów potrzeba, aby wkręcić żarówkę?
Wystarczy jeden, ale żarówka musi chcieć.
Ps. Pomału odpuszczam sobie pomaganie takim poprzetrącanym, oni nie chcą pomocy, aby mogli coś zrobić, tylko chcą aby to zrobić za nich.

Akurat braku udzielenia pomocy medycznej czy socjalnej dla potrzebującej i co tu dużo mówić najczęściej mało zaradnej osoby nie rozumiem. Lekarz bezwzględnie powinien pomóc pomimo statusu potrzebującego inaczej nie zasługuje na miano lekarza.
Ale jest jedno ale, oni muszą chcieć tej pomocy i ja rozumiem, że potrzebna jest często pomoc psychologiczna ale jak wiesz dorosłego człowieka trudno zmusić do leczenia jeżeli tego nie chce. I tutaj odpowiednie instytucje maja związane ręce. Regulują ich przepisy ki często pomoc jest ograniczona bo brakuje im jakiegoś zaświadczenia o które trzeba się postarać. A najłatwiej usiąść na ławeczce z piwem w ręku i narzekać na wszystko i wszystkich. A pracę należy rozpocząć od siebie. Ja nie bronię urzędników bo to zależy od człowieka jak się zachowa. Ale proszę pomyśl jak często kobiety pozostawione same sobie muszą zapewnić byt sobie i dzieciom. Harują czasem na dwa etaty. To są heroski. I też są przezroczyste bo jak same nie zawalczą o siebie i rodzinę to kto im pomoże. I nie pomyśl, że jestem jakaś nie czuła bo nie raz z synem przeciągałam sąsiada do cienia bo zasnął na słońcu. Ale ja ani nikt inny życia za niego nie przeżyję.

Ci moi wołają o pomoc, ale dla świata są przezroczyści. Jak widzę chłopa, który złamał rękę i zimą zrosła mu się w bumerang, bo żaden lekarz mu nie pomógł, a jemu zabrakło jaj by walczyć, przyzwyczajony do opieki typu PGR. Widzę takiego, który nie mogąc znależć pracy ciuła dorywczy grosz, aby mu prądu nie wyłączono a i tak przegrywa. I takiego, który w takich warunkach czekał na wiek emerytalny po 10 latach walki o byt, a został pochowany na miesiac przed uzyskaniem prawa do świadczenia, bo zimno go zniosło na tamten świat. Itd, itd. Owszem piją jak ich ktoś poczęstuje, bo za swoje nie mają. I owszem, nie umieją sobie radzić w dzisiajszym świecie. Przezroczyści dla świata. Albo jeszcze inny przykład: taki jeden pobiera chyba 450 zł na miesiąc z GPOSU i z tego żyje. Zasiłek wypłacają tylko w jednym dniu w miesiącu. Przyszedł dzień później bo chyba był chory i nie dostał nic. Przepadło! Aż mi się nie chciało w to wierzyć, ale to niestety okazało się to prawdą. Daletgo nastrój mam delikatnie mówiąc nie wiosenny.

No ponura. Czekam na jakieś kwiaty, bo wiarę w ludzi mam mocno zachwianą.