Kapliczka z Wygnanki (2)
tam swoje młode lata beztroskie ze swymi Rodzicami spędziłem.
Na końcu wsi, jak drogowskaz przy drodze kapliczka sobie stała,
mam ją w swojej pamięci, bo dawno temu z tej wsi czule mnie żegnała.
Otoczona płotem, krzyżami, przyozdobiona kolorowymi wstęgami,
niemy świadek dziejów i tych, co tutaj byli i żyli z nami.
Przewodniczka, opiekunka rolników, Chrystusowa nauka duchowa,
biała kapliczka - źródło życia, nadziei, piękna jak Wenus drogowa.
/mis/