Muzyka bardzo dobra, zwłaszcza te początki i chórki. A co do samego wiersza, to pierwszy raz się z Tobą nie zgodzę. Choć rozumiem zamysł słów, i fakt że po prostu tak się mówi, to jednak słowa "Po prostu nie płacz bo sama się rozpłaczę ", w moim personalnym odczuciu są przejawem egoizmu. Każdy ma swój powód do płaczu, te dobre jak i złe. Te głębokie i dawne, jak i te świeże i wysychające jeszcze rany. Pocieszanie jest jak najbardziej w porządku, chociaż mi to nigdy nie wychodziło i nie wiem jak to robić, to też uważam, że płakanie przy kimś kogo można nazwać przyjacielem, jest pewnego rodzaju komfortem jak i dyskomfortem. Dyskomfortem gdy ten ktoś nie chce na nast wtedy patrzeć i czuje się zwyczajnie źle, a komfortem zaś gdy płacz ten, tak zwane "rozklejenie się na dobre", będzie mógł wypłynąć naturalnie i w ciepłym uścisku. Bez słów i bez pocieszania, zwyczajnie dać się rozpłakać na amen,aż samo jakoś ustanie, a łzy zbierane latami wsiąkną w pomocny rękaw. Bo tak raczej powinno być.

Nie każ mu płakać ani samemu sobie, proszę... nie ma to najmniejszego sensu kiedy tak piękne słowa przelewasz tu do nas od serca...