KSZTAŁT EMOCJI NIEZADOWOLONYCH
nastrój twierdzi, że wszystko jest czarne
niebo bez gwiazd, filiżanka bez kawy
szarość kładzie się między słowami
litery kapią z sufitu jak niedopite wino
ekspresja wrzeszczy, że to nie wystarczy
trzeba wybuchów, plam po atramencie
słowa mają bić jak bęben burzy
a wersy tańczyć jak kot na linie
sugestia milczy, lecz kradnie spojrzenia
zdobi makijażem i patrzy spod rzęs
przemawia między frazami tuszem
stawia kropki tam, gdzie ich nie było
mój wiersz to walka barw i wydźwięków
spogląda w strofy i kiwa głową – myśli
zlepia podszepty z niechcianymi okrzykami
mówi jednym głosem – moim