Pewnie dobrze z oczu patrzyło. Pozdrawiam

Twoja historia z kolejki do Falenicy porusza głęboką filozoficzną granicę między wiarą a wiedzą, którą dostrzegłeś w codziennym, pozornie banalnym spotkaniu z konduktorką. Urzekła mnie ta zwyczajna sytuacja przekształcona w moment refleksji nad pewnością, zaufaniem i poznaniem - jak drobne zdarzenia potrafią nagle otworzyć drzwi do fundamentalnych pytań o naturę ludzkiego przekonania.

Wyprowadziłeś rower na peron, ale nie odjechałeś, tylko nadal stałeś przy drzwiach. To znaczy, że byłeś gotów odszukać swój bilet i pokazać go konduktorce. Gdybyś nie miał biletu - wsiadłbyś na rower i bezkarnie odjechał, bo ona przecież nie zostawiłaby pociągu po to by Cię gonić...

Jeśli dobrze wyglądałeś, miałeś zadbany ciuch i rower to pani konduktor na tej podstawie oceniła w jakim stopniu jesteś człowiekiem godnym zaufania i w jakim stopniu można Ci wierzyć. To tak samo jak z kredytem w banku. Słowo "kredyt" wywodzi się od łacińskiego słowa "credere" oznaczającego "ufać", "wierzyć", zatem analogicznie: Jeśli historia spłat poprzednich długów wygląda u Ciebie dobrze i jeśli historia Twojego zatrudnienia wygląda dobrze, to bank jest w stanie Ci zaufać co do możliwości spłaty tego kredytu, tak samo jak Pani konduktor jest w stanie ocenić prawdopodobieństwo posiadania biletu na podstawie wyglądu Twoich ubrań. Bank nigdy nie mówi "WIEM", ale na postawie historii udzielanych kredytów ma zawsze wkalkulowane ryzyko niespłacenia. Pani konduktor natomiast mówi "WIEM", bo sprawdziła wcześniej sto innych ludzie deklarujących się posiadaniem biletu ,którzy wyglądali w podobny sposób porządnie. Tak funkcjonuje ten świat!
Pozdrawiam Serdecznie :)

Uwierzyła, bo Ci dobrze z oczu patrzy :))
Pozdrawiam z uśmiechem :)

...no właśnie, skąd...może to ten szósty zmysł,
którego wy faceci nie posiadacie:))

Cóż, pewnie zadziałała kobieca intuicja! 😂 Niektóre osoby potrafią przejrzeć człeka na wylot! Pozdrawiam Marku serdecznie i proszę zajrzyj na pocztę mailową 😃⭐🍀

Stwierdziła to na odczepnego, była zmęczona już pracą a raz jej powiedziałeś i gdy powtórzyłeś się z okazaniem biletu to ona okazała swoje zdenerwowanie i wszystko w temacie.
Czego tu nie rozumieć ? Sam tak często robię Marku :))
Pozdrawiam

Marku widać wzbudziłeś w niej zaufanie dlatego Ci uwierzyła i to jest piękne ... to nie są skoki narciarskie ... że oszukują fanów ... sięgając złote medale ... a uczciwi mają w łezkę w oku ... co to za zwycięzca ... który wie że jest nieuczciwy i sięga po to ... co mi się nie należy ... myślę że ten medal powinien mu ciążyć jak kamień u szyi .... pozdrawiam serdecznie ...

Różnica między wiarą a pewnością, czasem bywa subtelna, a czasem kluczowa. Ludzie często uznają coś za fakt, choć tak naprawdę tylko w to wierzą. Czy zawsze jesteśmy świadomi, kiedy wierzymy, a kiedy naprawdę wiemy? Może częściej niż myślimy opieramy się na wierze, nie zdając sobie z tego sprawy.
6/5

Bo ci co nie mają, raczej uciekają przed konduktorem albo zaczynają jakieś nerwowe ruchy :) Pewnie miała za sobą lata obserwacji. Pozdrawiam.

wyczytała z Twoich oczu (!)

tu wkroczyło zaufanie.
Pani zaufała Tobie że bilet masz.
No i dobrze że się nie pomyliła

Obdarzyła zaufaniem człowieka
godnie wyglądającego.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

...a miałeś bilet?
To mnie intryguje.
Pozdrawiam z uśmiechem.