Twoje Wiersze - Ona nie wie

Ona nie wie

biały (bez rymów)

2025-05-02 23:35

ona nie wie
że twoje „późno wrócę”
to moje usta
na twoim karku
i moje ciało
z którego zmywasz winę
mydłem z jej łazienki

nie jestem twoim wyborem
jestem twoją słabością
i karą,
która pachnie jak zbawienie

a jednak czekam
na wiadomość bez imienia
na dotyk, który przychodzi nocą
i znika przed świtem
jakby mnie nigdy nie było

widziałam obrączkę
na twoim palcu
kiedy sięgałeś po mnie
tak pewnie
jakbyś miał do mnie prawo

zadrżałam
ale nie cofnęłam dłoni
choć wiedziałam,
że dotykam cudzej przyszłości

twoje przysięgi
złożone jej
rozpadały się między moimi udami
a ja
zamiast wstydu
czułam triumf
i pustkę
naraz

bo nie jestem kobietą,
którą bierzesz za rękę w świetle dnia
jestem tą, którą chwytasz w ciemności
z zamkniętymi oczami
żeby nie widzieć
kim naprawdę jesteś

autor

Nicość

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monia

godzinę temu

Bycie dla kogoś tylko towarem zastępczym, gdy ten ktoś jest w związku typowe w dzisiejszych czasach chyba jeszcze bardziej. Ludzie bardzo dziwnie podchodzą do słowa wierność pozdrawiam serdecznie 😉

Elżbieta

dwie godziny temu

Świetny, mocny, taki wprost a tyle w nim poezji!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Kornel Passer

cztery godziny temu

Już dawno żaden wiersz mnie tak nie zachwycił jak ten. Przenikliwa do bólu obserwacja rzeczywistości bez zbędnych, przegadanych metafor i zabaw słowno-formalnych, poza tymi subtelnymi, bardzo mocno zakotwiczonymi w materii wiersza ("twoje przysięgi złożone jej rozpadały się miedzy moimi udami" rewelacja). Narracja na temat utrzymana od początku do ostatniego słowa. Niesamowicie prawdziwy opis sytuacji pokazujący napięcie miedzy sumieniem a życiem i ciałem. Olbrzymia świeżość i precyzja tego wiersza zachwyca. Biję brawo na stojąco.

Eleanor Rigby

pięć godzin temu

Dobry, mocny przekaz o uczuciach silniejszych od rozumu i choć bohaterowie wiedzą, że się sparzą i zostaną ślady to wchodzą w ten ogień namiętności.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Autorka tego wiersza mówi bardzo szczerze i boleśnie o byciu „tą drugą” – o relacji ukrytej w cieniu, o namiętności, która daje złudzenie zwycięstwa, a zostawia pustkę. To opowieść o pragnieniu, które nie niesie spełnienia, i o mężczyźnie, który wraca nie tam, gdzie czuje, ale tam, gdzie musi – a jego zdrada nie jest już tylko wobec żony, ale wobec samego siebie.
6/5