Gdzieś, nie tak daleko istnieje kraina
od której, tak naprawdę wszystko się zaczyna.
Miejsce to jest wspaniałe i pełne radości,
klimat jest ciepluteńki, pełen życzliwości
Wszyscy stali mieszkańcy, a także turyści
chodzę tam zawsze nago, choć to nie nudyści.
Po prostu atmosfera tam taka panuje,
że żaden przedmiot fizyczny się nie utrzymuje.
Nie mają tam pieniędzy, nikt nic nie kupuje,
a wszyscy są szczęśliwi i nikt nie choruje.
Jest za to błogość, piękno, wielkie ukojenie
i nigdzie się nie czai żadne zagrożenie.
Brak bólu, gniewu, złości; także nienawiści
sprawia że szczęśliwi są tutaj turyści.
Tubylcy również wspaniale się tu czują,
nie mają żadnych zmartwień, nigdzie nie pracują.
Nie widać tu nocy, ciemności czy mroku,
bo promienie słońca są na każdym kroku.
Prawdziwa idylla i beztroskie życie.
Każdy kto tu przyjeżdża pławi się w zachwycie.

Jak wybrać się na wycieczkę do owej krainy?
To proste, porzucić złe myśli i czyny.
Wybaczyć drugiemu i nie mieć urazy,
siedemdziesiąt, a może jeszcze siedem razy.
Pojednać się z Bogiem we wnętrzu swej duszy,
pozbyć się złych emocji i w podróż wyruszyć.

Być może ta opowieść wyda się banalna,
lecz istnienie krainy to sprawa realna.
Osobiście tam byłem już nie jeden raz
i chcę żyć w niej na stałe, kiedy przyjdzie czas.