Oj, tak, balansuję :) Bardzo Wielkie Dzięki Ci, Maba :) Pozdrawiam

Tak, przesłanka do galaktycznej baby jest już obecna w pierwszej strofie, w ukrytym potocznym określeniu międzyludzkiej relacji, zwanej poznawaniem się. To poznawanie się odsłania, i zarazem jest całą galaktyką znaczeń, jaką na każdym poziomie swojej ewolucji, chłop, ma do dyspozycji, póki tsunami wszystkiego nie poruszy dalej... ;)
Salwador Dali, tak, nie jestem znawcą, ale jak najbardziej przemawia do mnie jego świadoma praca ze snem na zwyczajnym płótnie ;) Dziękuję, Kornel, za pamięć :) Pozdrawiam
P.S. I tak, na którymś tam etapie podróży chłopa, poezja staje się jedną z powierzchniowych struktur, którą tworzy chłop... I jeśli będzie ona słaba, to zrobią się dziury i być może wszystko się rozpadnie, albo będzie tak dobra, że zacznie przez nią prześwitywać coś więcej i coś jeszcze będzie widać dalej... Trzecia możliwość, to taka, jak widać - wiersz składa się wersów oddalonych od siebie fizycznie, lecz niekoniecznie znaczeniowo...
Pewnie więc jestem galaktycznym chłopem, który szuka galaktycznej baby w każdej dostępnej mu przestrzeni :)

Dziękuję Anno2 :) Ja akurat uważam, że generalnie, zasadniczo i raczej na pewno jesteśmy bardziej połączeni, niż rozdzieleni. I to paradoks, że trzeba coś czasem rozbić, rozmontować jakąś strukturę, by potem wszystko trzymało się lepiej, choć to "pył Drogi Mlecznej, do samodzielnego złożenia"... albo nie ;) Pozdrawiam serdeczne