Ciekawie. Pozdrawiam:)

Miodzio<3

I jesień na dnie
ślady wiosny chowa...
Przyjemnie się czyta Twoje wersy, niezależnie od tematu. Rytm masz we krwi :)

Z podziwem.

Czasami napisanie wiersza pomaga
Oby jak najwięcej uśmiechów

Pozdrowienia :)

Trzeba się codziennie od nowa budować, akceptować.
A wiadomo, że w zdrowym ciele - zdrowy duch.

jak pięknie ...na moje szczęście... jesienne moje ciał ja akceptuję ...

Rzeczywiście bycie strapionym wiecznie to siódme nieszczęście. Poniekąd to by też mogło buc swoiste cierpiętnictwo. Taki stan ducha, w którym człowiek sam z siebie wysysa energię głupim myśleniem, a raczej zadrwczaniem się.
W wierszu uderza zestawienie słów "dziecko" oraz "pieśń wisielcza". To przydaje dramatyzmu. Zdaje się, że centrum przekazu umiejscowione jest we frazie "przeżywam na wylot". Sam tytuł już na to wskazuje. To jest ciekawe, bo odruchowo przywołuje się w myśli zwrot "przeszywać na wylot". U Ciebie jest jednak "przeżywać na wylot", a do tego w połączeniu z krzykiem, co we mnie przywołuje obraz rodzenia się. Zdaje się, że właśnie o to tu chodzi, że PL odradza się wewnętrznie do nowego życia. Ciało ze śladami przeszłości pozostaje takie samo, a wewnątrz rodzi się nowy człowiek. A może raczej bardziej dojrzały człowiek, więcej rozumiejący, mądrzejszy życiowym doświadczeniem.
Jak zawsze napisałaś interesująco. Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Jak dobrze się czytało, aj.

Czasem człowiek nie swojo się czuje we własnym ciele. W sumie ma prawo bo nie jest ono nam dane na zawsze. Kiedyś obumrze a my dalej wskoczymy w inne i od nowa porcja kolejnych doświadczeń.
Świetny wiersz Joasiu.
Pozdrowionka :-)

Świetny wiersz, a wspomnienia, jeśli dobre to chyba najważniejsze.
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo ciekawy wiersz,
Pozdrawiam

Wiersz napisany po mistrzowsku.
Pozdrawiam z podziwem - Bezka :) 5/6