Twoje Wiersze - Odkawiona

Odkawiona

wolny

2024-11-07 14:14

Przysiadłam z wyszczerbionym kubkiem
na trzeszczącej bladą rudością werandzie.
Nadgryziony zębem czasu próg,
zgasił strzępami farby mój ostatni uśmiech.
Drżałam, otulona mimo woli deszczowym
pledem przenikliwego wiatru.
Zza nieszczelnych okien dobiegał gwar
roztańczonych w rytm weny Poetów.
Zerkając tęskno w ich stronę,
zapukałam niepewnie w zaparowaną szybę.
Pozostając niezauważoną, odstawiłam kubek
na rozchybotanym parapecie i odeszłam.
Tu też nie napiję się kawy...

S. Katarzyna Jelonek

autor

Katarzyna^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Pióro Amora

2024-11-09

Zawarłaś w wersach wszystko to, co i w mojej duszy gra!
Jesienna niepewność po powolnym przechodzeniu z pełni lata, okraszona niejednokrotnie samotnością... w tłumie. I ten szczery, prawdziwy uśmiech – nie zagrany, ale z wolna stający się niepewnym. To pukanie z nadzieją w oszklone drzwi... Do diabła..., a może to oni nie zasługują na to, by z Tobą rozkoszować się aromatem kawy!?
Piękny nietuzinkowy wiersz!
Jak zawsze zachwycasz swoją twórczością!
Miłego wieczoru.
Leszek

Przeboski Mandaryn

2024-11-08

Bardzo ładny wiersz

JoViSkA

2024-11-08

Ja tutaj piję każdego ranka :)
Pozdrawiam

Waldi1

2024-11-07

piękny wiersz ... zapraszamy na kawę do nas ... Jadzia już zaparza ,,, pozdrawiam serdecznie ...

[ GALBA ]^(*)

2024-11-07

Okropni ci poeci. Napić się nie dadzą to do diabła z nimi 🤔
Świetny sztych.
Pozdrowionka 🌟👍

sturecki

2024-11-07

Z jednej strony to obraz samotności, a z drugiej pragnienia, by być częścią świata poetów, który wydaje się tak blisko, a jednocześnie pozostaje niedostępny. Z wyszczerbionym kubkiem i w chłodzie wiatru bohaterka stoi jakby na krawędzi tego życia pełnego twórczego gwaru, ale nie potrafi się do niego dostać, pozostając na uboczu - i tylko pisze - "Pozostając niezauważoną, odstawiłam kubek". Tak to już w życiu jest, że czasem tęsknimy za ciepłem i bliskością, lecz mimo wielu prób, wydaje się ono zawsze poza naszym zasięgiem.

Pokaż mniej

Logowanie

Odkawiona

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji