Twoje Wiersze - bez ciągu dalszego

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sisy89

ponad pięć godzin temu

Przepiękny do zadumania wiersz!
Pozdrawiam serdecznie 🙂

Przeboski Mandaryn

ponad pięć godzin temu

Bardzo wspaniały wiersz

Mgła^(*)

ponad pięć godzin temu

Bardzo dziękuję 🙂

eSka

ponad dwanaście godzin temu

jesienny, smutny, do zadumy i refleksji; piekny (!) wiersz.
BARDZO jestem rad widzieć Ciebie ponownie po ponad 3.5 miesiacach przerwy. Tęskniłem za Anną i Twoimi wierszami.... i się doczekałem. Stąd klikam z uśmiechem!
miłego weekednu!
Stef

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Cześć Stef 🙂
Jest mi bardzo miło czytać takie słowa
Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję za czytanie 🙂

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Choć nie lubisz gliny dotykać
to z niej wszak jest ceramika
która pamięta jeszcze czasy
gdy jej piękno uwielbiały masy.

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Gliniane naczynia może nie wyglądają za to mają jakiś taki swojski ciepły urok 🙂

Waldi1

ponad dwanaście godzin temu

Smuto ... . pozdrawiam serdecznie ...

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Pozdrawiam Waldi 🙂

Larisa

ponad dwanaście godzin temu

Pięknie o przemijaniu, które jest i nie ma go zarazem...
Wszystko zależy od nas, od naszego nastawienia do życia, do wieku, do czasu.
Poetyckie przemijanie krąży wokół nas jak babie lato w puklach włosów Anny.
Niezwykle piękne pisanie... z dużym wyczuciem "smaku". Nostalgiczne, romantyczne... łapiące za serce i niejednoznaczne, może właśnie z tego powodu, "bez dalszego ciągu". Impresja ma to do siebie, że znika po pewnym czasie... a kolejna może być albo i nie.
0czywiście 5/6.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Mgło.

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Bardzo Ci dziękuję za tak cudowny komentarz
Wiesz ja sobie tak myślę że wszystko kiedyś znajdzie swój kres
Czasami sami do końca czegoś dążymy
Innym razem po prostu nie przeszkadzając pozwalamy aby coś tak po prostu się skończyło
To jest właśnie o tym wiersz
Łap 😘

rzabaprzezrz

ponad dwanaście godzin temu

Ach, jak mnie to wzrusza...jest jakaś cząstka wspólna w każdej kobiecie, ta nić zrozumienia, ten rodzaj tęsknoty serca, żalu...Pozdrawiam serdecznie Mgiełko, króluj jesienią<3:)

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Wzruszył mnie Twój komentarz Rzabeczko
Tak jakoś mi się oczy zaszkliły
Jestem szczęśliwa że są tu osoby które mimo mojej długiej nieobecności zerkają
Dziękuję 😘

ajw

ponad dwanaście godzin temu

Wypatrywałam Anny i proszę, jest :) Mgiełko kochana, nie może być bez ciągu dalszego, bo ten motyw musi mieć ciąg dalszy. Piękny wiersz, pomimo swojej pozornej surowości, którą daje chłód jesieni, ma też w sobie miękką nutę, jak te pukle Anny. Ciekawie działa ten kontrast.. Całuski :) 5/6

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Anna jak i ja weszła bardzo mocno w realne życie
Myślała że ono jest bezpieczne jednak wszędzie dobrze gdzie nas nie ma
Pozdrawiam Iwonko 😘

Rusticus ^(*)

dzień temu

Patriohontycznie

Mgła^(*)

ponad dwanaście godzin temu

🙂

sturecki

dzień temu

Tekst o Annie, która rozpada się jak glina i traci kształt, a jednocześnie niesie w sobie delikatność jesiennego złudzenia. Między kruchością a pięknem istnieje cienka granica, którą zakrywa czas.
I nawet gdy włosy siwieją, w oczach drugiego mogą wyglądać jak babie lato.
6/5