Dzień Poezji
co wstajesz o wczesnym świcie,
gdy ranek wszystkich zaprasza,
otwieram oczy w zachwycie.
Twe piękno w lazurze nieba,
w zieleni się znów budzącej,
w zapachu rannego chleba,
uczucia budzi gorące.
Poezjo, nasza Bogini,
tobie się dziś hołd należy.
Chcę się do tego przyczynić,
by każdy w ciebie uwierzył.
Masz moc zaklinania słowa,
one są muzyką w wierszach.
Po świecie niesie się mowa,
jej słowa symbolem piękna.
Potrafisz zawładnąć nami,
jak wiatr do tańca proszący.
Z tobą nie jesteśmy sami,
twój dotyk jest wzruszający.
Muzo, przy mnie blisko zostań,
pomóż piękne wersy tworzyć.
Ja nie znoszę nagłych rozstań,
szum w mej duszy niczym morze.