X
nadzieja jak rozlane mleko
wolny
2025-11-20 00:17
wróciłem do domu
cofnął się czas
wszystko, jak dawniej
pustka podała mi dłoń
od niechcenia, co jest
już nie do zniesienia
czy jestem jeszcze taki
jak w lustrze siebie widzę?
a mówiłem, to kiedyś
że chciałem inaczej
poczułem żal, niemądry
ze mnie człowiek
gdy wychodząc z siebie
wyważyłem drzwi
nie mówię obecnie nic
cisza ścieli się w półmroku
każdego dnia
ogarnia mnie mgła
i niepokój
nadzieja gęsta, szara
jak rozlane mleko
już nie stać mnie tu
na taksówkę
by wrócić ze snu
cofnął się czas
wszystko, jak dawniej
pustka podała mi dłoń
od niechcenia, co jest
już nie do zniesienia
czy jestem jeszcze taki
jak w lustrze siebie widzę?
a mówiłem, to kiedyś
że chciałem inaczej
poczułem żal, niemądry
ze mnie człowiek
gdy wychodząc z siebie
wyważyłem drzwi
nie mówię obecnie nic
cisza ścieli się w półmroku
każdego dnia
ogarnia mnie mgła
i niepokój
nadzieja gęsta, szara
jak rozlane mleko
już nie stać mnie tu
na taksówkę
by wrócić ze snu
