X
Dziwna istota. Lavinia Fontana, Portret Antonietty Gonzalez,1595.
wolny
2023-04-11 09:22
Lavinia Fontana (1552-1614), artystka z Bolonii.
Malowała przez wszystkim portrety, a także obrazy mitologiczne i religijne.
Malowała przez wszystkim portrety, a także obrazy mitologiczne i religijne.
Powiedz kim jesteś Tognino?
Czy wywodzisz się z rodu wilkołaków,
a może jesteś nieziemską istotą
przybyłą z krainy baśni?
Twoja przedziwość miesza ludziom
w głowach.
Nie jesteś oswojoną małpką,
ale dziewczynką.
Uchwycę na koniec borsuczego włosa
złoty blask prześwitów słońca,
zmieszam z lekkością łabędziego
puchu,
zanurzę w igrającej z wiatrem kuli dmuchawca,
delikatnie musnę koralem,
podkoloruję laskowym orzechem
z miedzianą poświatą.
Ozdobię atłas stroju fantazyjnym
haftem, złotymi z ornamentem guzami,
kryzę i mankiety subtelną koronką.
Nie będziesz bezimienną,
spiszę twoje pochodzenie, sama się
przedstawisz.
Odkryję ciebie taką, jaką jesteś
Antonietto, zostaniesz zapamiętana
w moim obrazie z sygnaturą
Lavinia Fontana.
Czy wywodzisz się z rodu wilkołaków,
a może jesteś nieziemską istotą
przybyłą z krainy baśni?
Twoja przedziwość miesza ludziom
w głowach.
Nie jesteś oswojoną małpką,
ale dziewczynką.
Uchwycę na koniec borsuczego włosa
złoty blask prześwitów słońca,
zmieszam z lekkością łabędziego
puchu,
zanurzę w igrającej z wiatrem kuli dmuchawca,
delikatnie musnę koralem,
podkoloruję laskowym orzechem
z miedzianą poświatą.
Ozdobię atłas stroju fantazyjnym
haftem, złotymi z ornamentem guzami,
kryzę i mankiety subtelną koronką.
Nie będziesz bezimienną,
spiszę twoje pochodzenie, sama się
przedstawisz.
Odkryję ciebie taką, jaką jesteś
Antonietto, zostaniesz zapamiętana
w moim obrazie z sygnaturą
Lavinia Fontana.
Tognina, nazywana Antoniettą cierpiała na chorobę dziedziczną, określaną niekiedy syndromem wilkołaka, całe jej ciało porastały gęste włosy. Cechę, tę odziedziczyła po ojcu,
Na obrazie Laviny Fontany, Antonietta jest przedstawiona z czułością, jej gęste włosy, w naturze grube i gęste, stały się delikatne i lśniące. Twarz rozświetlona, spokojna, w kąciku ust widać delikatny uśmiech. Obraz jest w ciepłej tonacji. Zdaje się, że artystka spojrzała na dziewczynkę z sympatią i troską, nie do końca wiernie odtwarzając jej rzeczywistą sytuację.
Na obrazie Laviny Fontany, Antonietta jest przedstawiona z czułością, jej gęste włosy, w naturze grube i gęste, stały się delikatne i lśniące. Twarz rozświetlona, spokojna, w kąciku ust widać delikatny uśmiech. Obraz jest w ciepłej tonacji. Zdaje się, że artystka spojrzała na dziewczynkę z sympatią i troską, nie do końca wiernie odtwarzając jej rzeczywistą sytuację.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
7 razy
Treść
6
5
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
2
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
tańcząca z wiatrem
2023-04-12
Piękny wiersz, choć ze wstydem przyznam, iż nie znam tej malarki,
ale tutaj ważniejszy jest przedstawiony dramat dziewczynki,
która z pewnością nie miała lekko, dobrze, że artystka próbowała
spojrzeć głębiej, pod powierzchnię jej osobowości, a nie tylko na samą
powierzchowność, która może być często przyczyną ostracyzmu
i cierpień z nim związanych.
Wiersz świetny, zmuszający do głębszych przemyśleń
nad tym na ile potrafimy i chcemy zrozumieć inność, na ile potrafimy
i chcemy ludzi z innym wyglądem schorzeniami akceptować,
a nawet lubić, szanować i traktować ich tak, jak na to zasługują,
bez wytykanie palcem czy wyszydzania, a tak się często zdarza, niestety:(
Pozdrawiam serdecznie i poświątecznie, Elu :)
ale tutaj ważniejszy jest przedstawiony dramat dziewczynki,
która z pewnością nie miała lekko, dobrze, że artystka próbowała
spojrzeć głębiej, pod powierzchnię jej osobowości, a nie tylko na samą
powierzchowność, która może być często przyczyną ostracyzmu
i cierpień z nim związanych.
Wiersz świetny, zmuszający do głębszych przemyśleń
nad tym na ile potrafimy i chcemy zrozumieć inność, na ile potrafimy
i chcemy ludzi z innym wyglądem schorzeniami akceptować,
a nawet lubić, szanować i traktować ich tak, jak na to zasługują,
bez wytykanie palcem czy wyszydzania, a tak się często zdarza, niestety:(
Pozdrawiam serdecznie i poświątecznie, Elu :)
2023-04-14
Dzięki za odautorski rekomentarz, tak to dobrze,
że zrobiła to z sercem, a co do ciepłych dni,
masz rację, że warto się nimi cieszyć, Elu, osobiście
kicham wiosnę najbardziej ze wszystkich pór roku,
dobrego weekendu Tobie życzę :)
że zrobiła to z sercem, a co do ciepłych dni,
masz rację, że warto się nimi cieszyć, Elu, osobiście
kicham wiosnę najbardziej ze wszystkich pór roku,
dobrego weekendu Tobie życzę :)
2023-04-13
Witaj Grażynko:)
Ucieszyłam się widząc Twój komentarz, bardzo dla mnie miły!
Nie dziwię się, że nie zetknęłaś się z twórczością Lavinii Fontany, bo jest ona trochę schowana w cieniu Sofonisby Angissola, o której już pisałam i Artemisi Gentileschi, niezwykle emocjonalnej, do której jeszcze wrócę z wierszem. Fontana, była świetnie wykształconą malarską, uczyła się u ojca, który prowadził warsztat. Historycy sztuki pisząc o niej, uważają że miała tendencję do idealizowania, a jeśli nawet, to w portrecie Antonetty, zrobiła to zapewne z sercem i z pełną świadomością.
Serdecznie pozdrawiam, Grażynko i cieszmy się nareszcie cieplejszymi dniami:)🌷
Ucieszyłam się widząc Twój komentarz, bardzo dla mnie miły!
Nie dziwię się, że nie zetknęłaś się z twórczością Lavinii Fontany, bo jest ona trochę schowana w cieniu Sofonisby Angissola, o której już pisałam i Artemisi Gentileschi, niezwykle emocjonalnej, do której jeszcze wrócę z wierszem. Fontana, była świetnie wykształconą malarską, uczyła się u ojca, który prowadził warsztat. Historycy sztuki pisząc o niej, uważają że miała tendencję do idealizowania, a jeśli nawet, to w portrecie Antonetty, zrobiła to zapewne z sercem i z pełną świadomością.
Serdecznie pozdrawiam, Grażynko i cieszmy się nareszcie cieplejszymi dniami:)🌷
Ambrosio
2023-04-11
Ten temat, który poruszyłaś w wierszu, Elu, jest bardzo szeroki, a zarazem niezmiernie delikatny i ważny. Tu nie tylko chodzi o inność, ale także o piękno, poczucie własnej wartości, akceptację siebie samego, ale także społeczną akceptację człowieka. Chodzi tu również w niemałym stopniu o miłość.
Łatwo jest nam pisać i mówić po przeczytaniu Twojego wiersza oraz po spojrzeniu na wspomniany obraz, że liczy się piękno ukryte w człowieku, a nie zewnętrze ludzkiego ciała. To wszystko prawda, jednak pytanie brzmi: na ile prawdziwie potrafimy urzeczywistniac to stwierdzenie we własnej codzienności? Czy potrafimy bez uprzedzeń dostrzegać w człowieku jego godność? Można by w tym miejscu wypisać całą litanię pytań jak w rachunku sumienia. Mógłbym sam siebie zapytać jak spoglądam na osoby ze znamionami na skórze? Jak spoglądam na ludzi niepełnosprawnych fizycznie? Jakie są moje żarty ocierające się o rasizm? Mógłbym też spojrzeć głębiej i zapytać o to, jak myślę o prostytutkach? Jakie myśli podłapuje w sobie w kwestii uchodźców? Co sądzę o osobach, które same siebie określają jako ateiści?
Dziewczynka z obrazu zapewne przeżywała oltopny dramat. Dla każdej kobiety bez względu na wiek poczucie piękna, poczucie własnego piękna jest sprawą mega ważną. Psychologia jest dziś w stanie udowodnić, że słowa ojca, który często mówi swojej córce, że jest piękna, mają realne przełożenie na jej życiowy rozwój psycho-społeczny. Podobnie sprawa ma się z brakiem akceptacji wśród najbliższych. Ty, Elu, swój wiersz ułożyłaś jako spojrzenie malarki na tę dziewczynkę. Spróbowałaś włożyć w usta artystki swoją własną wrażliwość. Spróbowałaś z obrazu, kolorów, szczegółów, światła, wywnioskować, jak też mogla malarka postrzegać to biedne dziecko. Po samych komentarzach poniżej już widać, że swój wiersz ubrałaś w piękno. Podsunęłaś nam pod rozwagę dużo więcej niż kolejny obraz, którego nie znaliśmy. Jako rodzic chwyciłem mysl: jak pstrze na wysiłki moich dzieci? Czy je doceniam? Czy wspieram? Czy kształtuje w nich osobiste poczucie wartości oraz godności? Czy swoim postępowaniem oraz słowami, które oni słyszą z moich ust o innych ludziach, uczę ich dostrzegania czlowieczeństwa i szacunku dla każdego żyjącego człowieka? W moim kontekście dochodzi kwestia wiary w Boga. Bardzo dużo rozmawiam z moimi dziećmi o Bogu. Uczę ich przeżywania naszej wiary na co dzień. Tu pojawiają się nam również pytania o "inność", którą uczymy się zastępować miłością konkretną, a nie tylko teoretyczną.
Dzięki Elu, za Twój wiersz oraz inspiracje do rozmyślań. Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho!😊🙋♂️
Łatwo jest nam pisać i mówić po przeczytaniu Twojego wiersza oraz po spojrzeniu na wspomniany obraz, że liczy się piękno ukryte w człowieku, a nie zewnętrze ludzkiego ciała. To wszystko prawda, jednak pytanie brzmi: na ile prawdziwie potrafimy urzeczywistniac to stwierdzenie we własnej codzienności? Czy potrafimy bez uprzedzeń dostrzegać w człowieku jego godność? Można by w tym miejscu wypisać całą litanię pytań jak w rachunku sumienia. Mógłbym sam siebie zapytać jak spoglądam na osoby ze znamionami na skórze? Jak spoglądam na ludzi niepełnosprawnych fizycznie? Jakie są moje żarty ocierające się o rasizm? Mógłbym też spojrzeć głębiej i zapytać o to, jak myślę o prostytutkach? Jakie myśli podłapuje w sobie w kwestii uchodźców? Co sądzę o osobach, które same siebie określają jako ateiści?
Dziewczynka z obrazu zapewne przeżywała oltopny dramat. Dla każdej kobiety bez względu na wiek poczucie piękna, poczucie własnego piękna jest sprawą mega ważną. Psychologia jest dziś w stanie udowodnić, że słowa ojca, który często mówi swojej córce, że jest piękna, mają realne przełożenie na jej życiowy rozwój psycho-społeczny. Podobnie sprawa ma się z brakiem akceptacji wśród najbliższych. Ty, Elu, swój wiersz ułożyłaś jako spojrzenie malarki na tę dziewczynkę. Spróbowałaś włożyć w usta artystki swoją własną wrażliwość. Spróbowałaś z obrazu, kolorów, szczegółów, światła, wywnioskować, jak też mogla malarka postrzegać to biedne dziecko. Po samych komentarzach poniżej już widać, że swój wiersz ubrałaś w piękno. Podsunęłaś nam pod rozwagę dużo więcej niż kolejny obraz, którego nie znaliśmy. Jako rodzic chwyciłem mysl: jak pstrze na wysiłki moich dzieci? Czy je doceniam? Czy wspieram? Czy kształtuje w nich osobiste poczucie wartości oraz godności? Czy swoim postępowaniem oraz słowami, które oni słyszą z moich ust o innych ludziach, uczę ich dostrzegania czlowieczeństwa i szacunku dla każdego żyjącego człowieka? W moim kontekście dochodzi kwestia wiary w Boga. Bardzo dużo rozmawiam z moimi dziećmi o Bogu. Uczę ich przeżywania naszej wiary na co dzień. Tu pojawiają się nam również pytania o "inność", którą uczymy się zastępować miłością konkretną, a nie tylko teoretyczną.
Dzięki Elu, za Twój wiersz oraz inspiracje do rozmyślań. Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho!😊🙋♂️
2023-04-12
Ambrosio, niesamowity jest Twój komentarz!, poruszłeś wiele kwestii związanych z relacją z drugim człowiekiem i tę najbardziej delikatną dotyczącą dziecka, kształtowania się jego samooceny i poczucia własnej wartości! Prawdą jest, że często w życiu posługujemy się deklaratywnymi sloganami, w rodzaju nie liczy się "wygląd ale wnętrze"! Wiemy jednak, że w życiu społecznym tak to nie działa, dużo na ten temat mieli by do opowiedzenia ludzie, który w staraniach o pracę przepadali, bo nie mieli odpowiedniej prezencji"!
W obrazie, który stał się tematem wiersza, "skaza" na wyglądzie była bardzo dotkliwa a i czasy sprzyjały złemu traktowaniu takich ludzi, który byli "zabawkami" w rękach możnych! Mamy inne czasy, inną kulturę, ale nie oznacza to zniknięcie problemu, tak jak piszesz Ambrosio, miłość, akceptacja, oddziaływanie na środowisko może pomóc, ale nie jest łatwe rozwiązanie problemów!
Bardzo Tobie dziękuję za tak wnikliwy i refleksyjny komentarz, który również i mnie rozszerzył spojrzenie na to zagadnienie!
Serdecznie pozdrawiam, dobrze, że Jesteś:)🍀
W obrazie, który stał się tematem wiersza, "skaza" na wyglądzie była bardzo dotkliwa a i czasy sprzyjały złemu traktowaniu takich ludzi, który byli "zabawkami" w rękach możnych! Mamy inne czasy, inną kulturę, ale nie oznacza to zniknięcie problemu, tak jak piszesz Ambrosio, miłość, akceptacja, oddziaływanie na środowisko może pomóc, ale nie jest łatwe rozwiązanie problemów!
Bardzo Tobie dziękuję za tak wnikliwy i refleksyjny komentarz, który również i mnie rozszerzył spojrzenie na to zagadnienie!
Serdecznie pozdrawiam, dobrze, że Jesteś:)🍀
Viola Arvensis
2023-04-11
Prawdziwy, wrażliwy artysta, czlowiek, potrafi dostrzec prawdę i rzeczywiste piękno a prawdziwy poeta/poetka - właściwie objąć pięknymi słowami. Gratuluję Elu!
matka
2023-04-11
Witaj Elu , wiersz jest niesamowity , bardzo ciekawy - nie wiedziałam o istnieniu takiej choroby , biedne dziecko. Niestety nie mogę pozostawić gwiazdek - bo ich nie mam. Gratuluję i pozdrawiam cieplutko Irena
2023-04-12
Dziękuję Irenko za wpis!, niestety było i jest dużo nieszczęśliwych ludzi, obarczonych chorobami nie do wyleczenia, potrzebna jest wrażliwość, empatia i pomoc otoczenia.
Serdeczności Irenko, dobrego dnia:)
Serdeczności Irenko, dobrego dnia:)
Prostaczek
2023-04-11
Smutne. Cholernie smutne. Aż ściska serce. No, ale o to przecież chodzi. Piękny wiersz. Podrawiam.
2023-04-12
To smutne, tym bardziej, że traktowano, to dziecko i jej bliskich, ojca i rodzeństwo jak rzeczy... kupowano, możni robili sobie z nich "prezenty" !
Dziękuję za Twój niezwykle empatyczny komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.
Dziękuję za Twój niezwykle empatyczny komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.
Urszula Ganc
2023-04-11
Wystarczy spojrzeć w jej oczy, tam skrywa się jej prawdziwe piękno. Ciało to tylko powierzchowność, skorupa. Niestety, w tym świecie zdaje się mieć wiodące znaczenie. Cudowny wiersz, Elżbieto. Ktoś tutaj na naszych oczach staje się Poetą. Z podziwem, kapeluszem do ziemi :-)).
2023-04-12
Dziękuję Ulko za piękny komentarz, to prawda, że zewnętrzność to tylko " "okrywa", ale niestety oczy widzą to, co chcą widzieć!
Zarumieniłam się czytając Twoje słowa! 🌹
Serdeczności i dobrego dnia, Ulko:)
Zarumieniłam się czytając Twoje słowa! 🌹
Serdeczności i dobrego dnia, Ulko:)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności