Wiersz bardzo mi się podoba, jest ciekawy.
Moim zdaniem jeszcze będzie dobrze.
Nie znikniemy...
Pozdrawiam:)⭐️

Ciekawie, filozoficzne rozwazania. Miejmy nadzieję, że nie będzie tak źle.
Pozdrawiam serdecznie

Z tym światem będzie już tylko gorzej...
A kto wytrwa do końca ten będzie zdziwiony;)
Pozdrawiam:)

Aktualność twojego wiersza przeraża - 6/5 bezapelacyjnie. Bo i treść i forma i warsztat bez zarzutu
pozdrawiam

Bardzo filozoficzny wiersz, który skłania do refleksji nad sensem życia w świecie, w którym zapanował chaos...
Pozdrawiam

Bardzo ciekawy wiersz. Wiele wersów bardzo mi się podoba, szczególnie w dwóch pierwszych strofach, dotyczących przeszłości, cenię i myśl i formę jej wyrazu. Potem, mam wrażenie, trochę nie nadążam myślą, ale to już mój problem...Zawsze jestem do tyłu:) Pozdrawiam serdecznie<3

Wiersz z mojej bajki, z tematyką rzeczy ostatecznych ujętych w zgrabną formę. Niestety akurat jestem w wyjątkowo niepoetycznym nastroju, bo po raz pierwszy poświęciłem trochę czasu na zabawę z AI i pozadawałem jej trochę zadań, co do napisania kilku wierszy na różne tematy i w różnych formach literackich. Koniec poezji, tak często wieszczony przez poetów jako zjawisko egzystencjalne, chyba właśnie nastąpił z przyczyn bardziej prozaicznych. Wielkie szczęście, że nigdy nie przywiązywałem większej wagi do swojej poezji i poza bardzo dawnym błędem młodości polegającym na zupełnie zbędnym wydaniu tomiku, nie podejmowałem żadnych innych aktywności w zakresie poezji poza wierszowaniem na portalach. Zwłaszcza tak zwane "piękna" wiersze bez zacięcia filozoficznego pisane w tradycyjnych formach literackich (vilanella, triolet, sonet itp) AI wysypuje jak z rękawa. Wiersze z jakimś filozoficznym nerwem, jak Twój, jeszcze się ostoją, ale to na chwilkę. Pozdrawiam i spadam do swoich lektur ("Monsieur albo Książę Ciemności" - pycha) :)

Ciekawa jest ta poetycka, rymowana refleksja, która przeprowadza nas przez historię istnienia – od nicości, przez słowo, aż po chaos, w którym prorocy głoszą swoje prawdy, a wojny toczą się nieprzerwanie. Nad światem unosi się pytanie: czy można jeszcze coś zmienić, zanim pochłonie go zamęt?
Ten wiersz odbieram jak filozoficzną opowieść o paradoksie stworzenia – choć miało być wolne od zła, wciąż pozostaje areną walki, a ludzie zdają się nie uczyć na błędach.
Treść – (6) głęboka, egzystencjalna, z uniwersalnym przesłaniem.
Warsztat – (6) dobrze prowadzona rymowana forma, rytmiczna narracja.
6/5