Twoje Wiersze - Wlazł kotek na płotek -Tadeusz Różewicz

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Wiatrodrzew

dzień temu

Widać, że to Twój lokalny kotek i ten stary człowiek, który nie wychodzi już z domu. Niestety ja nie mam mleka takiego prosto od krowy ciepłego z pianką. Wszystko ze sklepu. Krowa mi się do mieszkania nie zmieści.

Maciek.J^(*)

dzień temu

Super komentarz bo z żartem

Jastrz

dwa dni temu

Pisanie w stylu dawnych poetów jest łatwiejsze. Prawie każdy z nich ma charakterystyczny sposób rymowania, który łatwo podrobić. Od kiedy nastała moda na biel - trzeba podrabiać nie manierę, ale sposób myślenia. To (przynajmniej dla mnie) znacznie trudniejsze. Wydaje mi się, że wyszedłeś z tej próby obronną ręką.

Maciek.J^(*)

dzień temu

Dzięki Michał za inspirację i za komentarz ale pastisz to nie będzie moje specialite
Wolę już limeryki.

Piotr1527

dwa dni temu

Przepraszam Wszystkich ale nie moge teraz komentowc..jestem bez internetu..wiec szybko ..dzieki fajny

Maciek.J^(*)

dzień temu

Oby internet wrócił do ciebie przyjacielu życzę ci z całego serca

Elżbieta

dwa dni temu

Świetny! Nie w głowie mu mruganie...
Pozdrawiam serdecznie, Maćku:)⭐

Maciek.J^(*)

dzień temu

Może i świetny Elu ale to nie mój styl...

Waldi1

dwa dni temu

to ja jestem tym kotem ... który lubi wysokości ... a mleko mogę pić litrami ... a najlepiej mi smakuje ... bardzo gorące ...pozdrawiam serdecznie ...

Maciek.J^(*)

dzień temu

ja też kocham góry a zwłaszcza Sudety za różnorodne formy i niezapomniane widoki

Waldi1

dzień temu

mieszkałem w Karkonoszach i podziwiam piękno gór w nich widzę potęgę ludzkiego życia ...

Maciek.J^(*)

dzień temu

Rozumiem Waldku, że popierasz turystykę górską?

sturecki

dwa dni temu

Jakby Różewicz naprawdę przyszedł z kotem pod pachą.
Twoja kompozycja bawi się prostotą i pokazuje, że codzienność potrafi być metafizyczna – jeśli tylko spojrzeć na nią z ironią i czułością. Tu nawet płotek staje się granicą bytu, a kot – filozofem od spraw najzwyklejszych.
6/5