Twoje Wiersze - Listopadowe refleksje

Listopadowe refleksje

rymowany

2020-11-01 09:11

Ludzkie serca żeby nie były już zimne
jak płyty wykute z czarnego granitu
żeby te trudne życie takie przedziwne
przypominało czasem eden z błękitu

miłością wypełnione żeby były słowa
oraz życzenia myśli i wszelkie czyny
zanim święta ziemia ostatnich pochowa
to nie na zawsze przecież pogrzebie

wszyscy jesteśmy jak braćmi z rodziny
której przodkowie nastali po Słowie
kiedyś nadejdzie ten prawdziwy czas
i wstaną z grobów grzeszni i zbawieni

nadal czekają na złote serca aniołowie
patroni nasi i wszyscy święci
czekają zwyczajny człowieku na ciebie
szczęśliwi bo już wniebowzięci

tylko dzisiaj nikt ,,nie zna dnia ani godziny ,,

kiedy ujrzymy znów których tutaj pamiętamy
nie zamykajmy serc i głosu sumienia
chociaż zamknięte zostały cmentarne bramy
miłość silniejsza jest od zapomnienia

autor

Maciek Miś

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Beata1

2020-11-03

Ważne refleksje nie tylko na listopad z tą jak klamra spajająca w całość myślą:
"miłość silniejsza jest od zapomnienia". Dobrze oddane w wierszu pragnienia wielu serc.
1 wers w 3 strofie nie brzmiałby poprawniej: "Wszyscy jestęsmy jak bracia w rodzinie"?
Pozdrawiam:)

naskraju*^(*)

2020-11-02

Melancholia, a może spleen pomiędzy listopadowy chaos się wkradł. Osobisty wydźwięk i wędrówka do niezapomnienia. Najważniejsze jest ciepło w nas.
Pozdrawiam serdecznie

Refleksyjna dusza

2020-11-01

Witam :-) Wiersz bardzo refleksyjny zawierający sporą dawkę mądrej duchowo wiedzy wewnętrznej. Napisany w nostalgicznym klimacie z bardzo wartościową puentą. Pozdrawiam serdecznie :-)

Kornel Passer

2020-11-01

Wzrusza pozytywna siła i wymowa wiersza. Patos jest tu nierażący, a to właśnie ze względu na "listopadowy" temat . Chętnie poddałem się temu klimatowi , mimo że nie mógłbym się na stałe z podmiotem lirycznym utożsamić. Ale na tym polega tez zadanie poety, by zaprosić do współodczucia wiersza nawet tych, którzy swoimi poglądami może nie do końca pasują. Pozdrawiam.