X
śladami artystów
biały (bez rymów)
2023-04-20 03:05
zachłysnęłam się klimatem
wciągnął mnie Montmartre
dawne kafejki i bohema
mekka artystów i bazylika
uwodzi mnie "przechodzimur"
dawna urokliwa fantastyka
dar wnikania w zamkniętą przestrzeń
może zawieść jak współczesna technologia
na niedalekim cmentarzu szukam
pozostałości po Polakach
mogiły Juliusza Słowackiego
choć serce jego na Wawelu
w zamkniętej przestrzeni kilka tysięcy
osobników którzy odeszli
czy alejkami chadza tam Król Duch
ożywa wspomnienie Goplany
miała być moją największą przygodą
teatralną w szóstej klasie
nie zagrałam angina przekreśliła
debiut i marzenia o karierze
przystaję przy nagrobku w formie
kościelnego monumentu z baldachimem
Aleksander Dumas-syn nie stoi dumnie na postumencie
leżąca postać przykuwa uwagę
niedaleko spoczywa jego heroina
Małgorzata Wioletta Trawiata
znana pod kilkoma imionami
pomimo rozstania spoczywają niedaleko
dźwięki kluczy przerywają rozmyślania
czas opuścić znajomych i nieznajomych
odźwierny prowadzi do celu
nasz wieszcz spoczywa tuż przy murze
rzucam okiem na płaskorzeźbę
kamienisty nagrobek
czarnoskóry zaprasza na jednego
wykręcam się byle pretekstem
za kilka lat powrócę do źródeł
z innej perspektywy
popatrzę z Zamkowej Góry
odkryję Krzemieniec
Bożena Joanna
Kwiecień 2023
wciągnął mnie Montmartre
dawne kafejki i bohema
mekka artystów i bazylika
uwodzi mnie "przechodzimur"
dawna urokliwa fantastyka
dar wnikania w zamkniętą przestrzeń
może zawieść jak współczesna technologia
na niedalekim cmentarzu szukam
pozostałości po Polakach
mogiły Juliusza Słowackiego
choć serce jego na Wawelu
w zamkniętej przestrzeni kilka tysięcy
osobników którzy odeszli
czy alejkami chadza tam Król Duch
ożywa wspomnienie Goplany
miała być moją największą przygodą
teatralną w szóstej klasie
nie zagrałam angina przekreśliła
debiut i marzenia o karierze
przystaję przy nagrobku w formie
kościelnego monumentu z baldachimem
Aleksander Dumas-syn nie stoi dumnie na postumencie
leżąca postać przykuwa uwagę
niedaleko spoczywa jego heroina
Małgorzata Wioletta Trawiata
znana pod kilkoma imionami
pomimo rozstania spoczywają niedaleko
dźwięki kluczy przerywają rozmyślania
czas opuścić znajomych i nieznajomych
odźwierny prowadzi do celu
nasz wieszcz spoczywa tuż przy murze
rzucam okiem na płaskorzeźbę
kamienisty nagrobek
czarnoskóry zaprasza na jednego
wykręcam się byle pretekstem
za kilka lat powrócę do źródeł
z innej perspektywy
popatrzę z Zamkowej Góry
odkryję Krzemieniec
Bożena Joanna
Kwiecień 2023
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
6 razy
Treść
6
3
5
3
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Mada44
2023-04-22
Cmentarze przypominają o przemijaniu. Ale także jacy wspaniali ludzie żyli. Pozdrawiam
2023-04-22
Ci wspaniali należą do nas wszystkich, dlatego o nich nie zapominamy.
Pozdrowienia!
Pozdrowienia!
LidiaM-9
2023-04-20
Cmentarze to miejsca, które skłaniają do refleksji nad własnym życiem i nad życiem innych ludzi, mniej czy bardziej znanych, niekiedy anonimowych. Przeminęli, ale co wypełniło im te lata pomiędzy narodzinami a śmiercią, nikt dokładnie nie wie oprócz nich samych, ale od nich niczego już się dowiedzieć nie można.
Zatrzymujący wiersz.
Pozdrawiam.
Zatrzymujący wiersz.
Pozdrawiam.
2023-04-22
Ci co odeszli, skrywają swe tajemnice, może w duchu uśmiechają się słysząc nasze opinie i nasze rozmowy na ich temat. Oni należą już do innego świata.
Smutne jest, że wszyscy musimy odejść, a szczególnie nasi bliscy.
Cieszę się, że tym wierszem zwróciłam Twoją uwagę.
Serdecznie pozdrawiam!
Smutne jest, że wszyscy musimy odejść, a szczególnie nasi bliscy.
Cieszę się, że tym wierszem zwróciłam Twoją uwagę.
Serdecznie pozdrawiam!
Proste Słowa
2023-04-20
Cmentarze mają magiczną siłę,
mają ukryty w sobie urok.
Wielu skłaniają do refleksji, zadumy,
zwłaszcza te zapomniane na kresach.
Co na wpół zniszczone, porośnięte zielskiem
przypominają o tych, co byli przed nami.
Mam pewien zwyczaj, będąc na cmentarzu,
zapalam znicz swojego serca, i w duchu się modlę,
za zapomniane dusze...
Piękny wiersz napisałaś Bożenko,
na mnie podziałał, czyli jest dobry.
mają ukryty w sobie urok.
Wielu skłaniają do refleksji, zadumy,
zwłaszcza te zapomniane na kresach.
Co na wpół zniszczone, porośnięte zielskiem
przypominają o tych, co byli przed nami.
Mam pewien zwyczaj, będąc na cmentarzu,
zapalam znicz swojego serca, i w duchu się modlę,
za zapomniane dusze...
Piękny wiersz napisałaś Bożenko,
na mnie podziałał, czyli jest dobry.
2023-04-22
Ten cmentarz akurat był uporządkowany, dokładnie o osiemnastej zamykany. Z kresów pamiętam cmentarz na Rosie, są tam groby zadbane, ale na wzgórzu wiele ziela i mogił, których pewnie nikt nie odwiedza.
Bardzo dziękuję za miłe słowa i serdecznie pozdrawiam!
Bardzo dziękuję za miłe słowa i serdecznie pozdrawiam!
Elżbieta
2023-04-20
Piękne prowadzisz po ścieżkach, też moich wspomnień, akurat ta część Paryża bardzo mi utkwiła w pamięci!
Z przyjemnością przeczytałam Twój wiersz i znurzyłam się we wspomnieniach!
Serdecznie pozdrawiam:)⭐
Z przyjemnością przeczytałam Twój wiersz i znurzyłam się we wspomnieniach!
Serdecznie pozdrawiam:)⭐
2023-04-22
Montmartre był jednym z pierwszych miejsc, jakie odwiedziłam w Paryżu w trakcie wycieczki. Potem dokładniej przyjrzałam się tej dzielnicy, stąd wizyta na cmentarzu.
Miło mi, że udało mi się wzbudzić kilka miłych wspomnień.
Serdecznie pozdrawiam!
Miło mi, że udało mi się wzbudzić kilka miłych wspomnień.
Serdecznie pozdrawiam!
Valanthil
2023-04-20
Cieszmy się spuścizną póki nie poszła z dymem.
2023-04-22
Ostatnio Paryż kojarzy się z pożarem Notre-Dame, ale jest tam jeszcze wiele ciekawych obiektów, które warto odwiedzić. Moje wspomnienia mają już około dwadzieścia lat.
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam!
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam!
tańcząca z wiatrem
2023-04-20
Pięknie, Bożenko, Montmarte tylko liznęłam, przy okazji wycieczki lata temu
do Disnejlandu, tak jak i oglądanie Paryża, wspaniale piszesz o opodróżach,
na dodatek z podkreśleniem polskich akcentów i osób, które są związane z naszą kulturą.
Miło poczytać, na cmentarzach, nawet takich jak Powązki można znaleźć kawał historii.
Pozdrawiam Cię serdecznie, Bożenko :)
do Disnejlandu, tak jak i oglądanie Paryża, wspaniale piszesz o opodróżach,
na dodatek z podkreśleniem polskich akcentów i osób, które są związane z naszą kulturą.
Miło poczytać, na cmentarzach, nawet takich jak Powązki można znaleźć kawał historii.
Pozdrawiam Cię serdecznie, Bożenko :)
2023-04-22
Wcale się nie dziwię takim poszukiwaniom,
to fakt, że to może być zaskakujące, jeśli
ktoś innej narodowości zna grób naszego pisarza,
tylko chyba już symboliczny,
bo jego szczątki były sprowadzone na Wawel
i spoczęły obok Mickiewicza, w Krypcie Wieszczów Narodowych.
Pozdrawiam również serdecznie!
to fakt, że to może być zaskakujące, jeśli
ktoś innej narodowości zna grób naszego pisarza,
tylko chyba już symboliczny,
bo jego szczątki były sprowadzone na Wawel
i spoczęły obok Mickiewicza, w Krypcie Wieszczów Narodowych.
Pozdrawiam również serdecznie!
2023-04-22
Zawsze szukam miejsc związanych z pisarzami, dlatego tam zawędrowałam. Zawsze są niespodzianki, kto by przypuszczał, że czarnoskóry zaprowadzi mnie na grób Słowackiego.
Dziękuję, że mnie czytasz i za komentarze.
Serdecznie pozdrawiam!
Dziękuję, że mnie czytasz i za komentarze.
Serdecznie pozdrawiam!
Anielska Łza
2023-04-20
Cmentarze mają swoisty klimat i urok. Uwielbiam spacery cmentarnymi uliczkami, zapuszczanie się coraz głębiej między już zapomniane groby. Myślę wtedy o tych, dla których zabrakło krzyża i tabliczki z imieniem, zabrakło nawet ludzkiej pamięci... Pozdrawiam cieplutko :)
2023-04-22
Są groby zadbane, ale i takie zarośnięte chaszczami. We Wszystkich Świętych staram się zapalić choć jedną świeczkę na takiej mogile.
Dziękuję pięknie i serdecznie pozdrawiam!
Dziękuję pięknie i serdecznie pozdrawiam!
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Nowe gniazdo...
- kmalenka8
Przeglądanie przedwiosenne (domu)
- Rose
bez odwołania
- Bożena Joanna
Nie muszą płakać
- Waldi1
Operacja na otwartym sercu
- anatomia motyla
Zaloty (inne niż by się myślało)
- BardzoBardzo
jak berlińskie króliki... zamknięci w betonowej klatce
- naskraju*(*)
Mój testament
- Wegetan22
Czysta
- tineri
Spotkanie
- Bohema
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności