Twoje Wiersze - SŁUCHY NIEDOPISANE - sturecki

X

Logowanie

SŁUCHY NIEDOPISANE

wolny

2025-11-17 01:18

z cyklu: MIEJSCA SŁÓW MILCZĄCYCH
cz.4

są momenty, które zaczynam pisać
a potem kasuję
jakby wstydziły się wyjść z ukrycia

zostaje po nich tylko migotanie –
cień litery, która mogła istnieć
gdyby miała odwagę

czasem zdania nie chcą się ułożyć
bo wiedzą, że prawda
nie mieści się w wersie

i wtedy najpełniej brzmi to
czego nie dopisałem –
bo i tak słychać między myślami

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

6

12

5

3

4

2

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

3

5

13

4

1

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Elżbieta

cztery godziny temu

W myślach wiersz się sam pisze, ale jak zobaczy ekran telefonu, robi to samo, co Twoje literki. Wycofuje się, wątpi w sens istnienia! Może jednak lepiej nie kasować, zostawić jak "zaczyn", a po czasie "urośnie" innym wierszem?
Serdecznie pozdrawiam, Staszku:)⭐️

sturecki

cztery godziny temu

Dokładnie ... jak wiersz zobaczy ekran, to od razu robi w tył zwrot, jakby mu ktoś rachunek za prąd pokazał. Ale masz rację: czasem lepiej zostawić ten „zaczyn”. Nie wygląda, a rośnie. A po czasie dziwisz się, skąd się wziął wiersz, który niby sam się zrobił, tylko musiał swoje odleżeć jak ciasto drożdżowe.
Pozdrawiam.

januszek

pięć godzin temu

hmmm właśnie wstrzymałem się z pisaniem

i o dziwo z tego samego powodu o którym piszesz...

Pozdrawiam serdecznie.:)))

sturecki

cztery godziny temu

No widzisz, czasem pauza przychodzi jak kontrola biletów: nagle i bez pytania. Ale skoro zatrzymała nas obu w tym samym miejscu, to chyba miała coś do powiedzenia, tylko jeszcze nie zdecydowała, w jakim tonie.
Pozdrawiam.

Jan Kępiński

pięć godzin temu

Ładnie opisałeś - przyczynek do opisu warsztatu poety. A tak między nami warto czasem zajrzeć do kosza i wyciągnąć tą zawstydzoną próbę i przyjrzeć się jej. Wstydzi się to pewnie jest nieśmiała i ......
Pozdrawiam.

sturecki

cztery godziny temu

Tak. Jak coś się w koszu chowa, to zwykle tylko udaje wstydliwe. Wyciągniesz, otrzepiesz i nagle robi minę, jakby od początku było genialne, tylko się przekomarzało.
Pozdrawiam.

Sabina

pięć godzin temu

Kasowanie to zły pomysł bo pierwsze myśli z reguły są najlepsze a potem wychodzi różnie z następcami w strofach 🙂❤️

sturecki

cztery godziny temu

Niby racja, ale czasem te „pierwsze myśli” są jak surowe ciasto, dobre, ale jeszcze się kleją. Ja kasuję tylko to, co mi samo patrzy krzywo. Resztę zostawiam, żeby nie marudziło.
Pozdrawiam.

Larisa

ponad pięć godzin temu

Natchnienie poetyckie czasami wypełnia wszystkie wersy rzędem słów, a czasami zostaje pomiędzy słowami, na chwilę 'uśpione', zatrzymane... by dojrzeć w prawdzie, jak owoc w słońcu. W myślach piszą się wiersze i nie zawsze chcą osiąść na przysłowiowym papierze...
Piękny wiersz, myślę, że bliski większości z nas, będących tutaj na poetyckim portalu.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam, Staszku:)

sturecki

ponad pięć godzin temu

Dzięki za te słowa ... i masz rację, czasem natchnienie robi sznur z wersów, a czasem chowa się jak kot pod łóżko i udaje, że go nie ma. A wiersze w głowie? One mają swoją pogodę ... siądą na papierze wtedy, kiedy same uznają, że już dojrzały. Reszta to tylko nasza cierpliwość … albo jej brak.
Pozdrawiam.

mis

dziesięc godzin temu

Takie "przygody" mnie też się często przytrafiają. Temat jest dla mnie bliski... taki swojski :)
Wiersz pięknie napisany. Super!
Pozdrawiam serdecznie :)
6/5

sturecki

dziesięc godzin temu

Fajnie wiedzieć, że nie tylko ja mam takie „przygody”. Jak coś jest swojskie, to samo trafia do człowieka — nawet zanim zdąży się zastanowić.
Dziękuję.

Magdalia

dziesięc godzin temu

Prawdziwe i wszystkim bliskie.
Pozdrawiam 😊

sturecki

dziesięc godzin temu

No właśnie ... niedopisane, a każdy je zna. Bo to często te „słuchy” mówią najprościej i najczyściej, choć nikt ich nie zapisał.
Pozdrawiam.

ajw

dwanaście godzin temu

I to jest piękny, czysty Sturecki :) Czyli o tym, co nie napisane - o ciszy i o półcieniach, o tym, ze często najmocniejsze jest to czego nie powiedzieliśmy.. Czasem po prostu słowo nie ma odwagi ;)

sturecki

dwanaście godzin temu

Dzięki. Ale wiesz jak jest: czasem to nie słowo nie ma odwagi, tylko ja mam za mało siły, żeby je wyciągnąć za ucho na światło. Cisza robi robotę za mnie i jeszcze udaje, że to było specjalnie.
Pozdrawiam.

Rosa

dwanaście godzin temu

Czyli w niektóre wiersze trzeba się wsłuchiwać:)
Fajnie, pomysłowo napisane!
Pozdrawiam:)

sturecki

dwanaście godzin temu

Dokładnie ... niektóre trzeba „posłuchać”, bo same nie lecą na pełnym głosie. Dzięki, fajnie że tak to odebrałaś.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Między wersami można przemycić to, czego słowa się wstydzą...Fajny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie Stasiu

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No pewnie, że między wersami da się przemycić więcej niż w całej litanii słów. One tam chodzą boso, bez wstydu i bez makijażu. Dzięki.

andrew

ponad dwanaście godzin temu

Z tego co nie zostało zapisane, często powstaje coś nowego.
W innej scenerii .

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No właśnie ... czasem to, co skasowane, robi robotę lepiej niż to zostawione. Choć z drugiej strony, jak stare dekoracje wyrzucisz, to nagle widać, że scena sama potrafi zagrać.
Pozdrawiam.

Waldi1

ponad dwanaście godzin temu

to normalne ...też podobnie mam ... piszę ... kasuję ... a później ruszam ... słowo za słowem i wers mam ... gdy piszesz sercem ... to prawda zawsze swoje miejsce maa i nie przejmujesz się tym ....co myślą inni ... itd ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No właśnie ... serce swoje wie, nawet jak ręka kasuje jak szalona. A kto pisze pod cudze oczka, ten się tylko zmęczy. Ja też czasem trzy razy skreślę, zanim jedno zdanie zostawię w spokoju. Ważne, że wychodzi prawdziwe, a reszta niech się martwi sama sobą.

Colette

ponad dwanaście godzin temu

Intuicyjnie wybieram wiersze do publikacji, bo nie wszystkie nadają się do udostępnienia. To chyba nie jest kwestia tego co można napisać ale raczej na ile można się "obnażyć poetycko" przed odbiorcą. Czy drugi człowiek może zrozumieć? Gdzie przebiega granica prywatności? A temat, czy jest wart przekonywania w komentarzach do swoich wartości i wysłuchiwania "abstrakcji"?

P.S. coś mi zgrzyta z początkiem "są momenty, które zaczynam pisać..."

Pozdrawiam :)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

W kwestii P.S.
Początek jest celowy ... nie chodzi o momenty, które „się dzieją”, tylko o te, które zaczynam pisać, a one same się wycofują. To nie opis zdarzeń, lecz procesu twórczego, w którym myśl pojawia się i znika zanim stanie się słowem.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Publikowanie wiersza to zawsze decyzja o stopniu odsłonięcia, nie o jakości tekstu. Granica prywatności nie jest stała: każdy autor sam wyczuwa, co może wypuścić w świat, a co powinno zostać „do wewnątrz”.
Czy drugi człowiek zrozumie? Bywa różnie i właśnie dlatego warto publikować tylko to, przy czym czujemy się bezpiecznie, bez potrzeby tłumaczenia własnych wartości czy przekonywania kogokolwiek.

niezgodna54

ponad dwanaście godzin temu

...sile rzeczy nie zaprzeczysz
i to stare jako świat
jak byś bracie nie stał zawsze
z tyłu będziesz nosił zad...

prawda prawdą
kłamstwo kłamstwem
lecz po środku stoi fakt
że najlepszy kawał wtedy
kiedy choćby tymfa wart...

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Widzisz ... mądrość stoi bokiem, a prawda z kłamstwem dalej się szarpią. A dobry kawał? Ten zawsze trzyma się na nogach, choćby kosztował tylko uśmiech i pół oddechu.
Pozdrawiam.

Krystek

ponad dwanaście godzin temu

Trudno przekazać w wierszu emocje.
One w sercu mieszkają, na wrażliwość
wpływają.
Ślę moc serdeczności z uśmiechem:)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Emocje mają swój adres w sercu, a do wiersza wchodzą jak chcą, czasem drzwiami, czasem oknem. Ja tylko pilnuję, żeby mi po kartce nie rozlały się jak dzieci po podwórku.
Pozdrawiam.

Marek Żak

ponad dwanaście godzin temu

Jak prawda nie mieści się w wersie, można zmienić formę, albo odczekać, na pomysł, jak ja opakować, bo nawet najprawdziwsza prawda wymaga fajnej oprawy, żeby nie zgrzytało podczas czytania. Pozdrawiam

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Prawda prawdą, ale jak ją źle zawiniesz, to trzeszczy jak tanie buty. Czasem wystarczy chwilę poczekać, aż sama powie, w co ją ubrać… bo na siłę to tylko papier drze się na rogach.
Pozdrawiam.

klaks

ponad dwanaście godzin temu

Cała prawda nie zmieści sie w wersach, lecz po napisani jej części, myślom na pewno lżej :)
Pozdrawiam serdecznie 6/5

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Czasem jedna łyżka wystarczy, żeby w głowie przestało kipieć. Resztę można dolać później, byle nie wykipiało na klawiaturę.

klaks

ponad dwanaście godzin temu

Tak, bardzo trafna metafora :)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

To prawda, że całej prawdy i tak nie upchniesz, bo się rozlewa jak zupa z przeładowanej chochelki. Ale jak wylejesz choć łyżkę na papier, to w głowie od razu robi się więcej miejsca.
Pozdrawiam.

jolka

ponad dwanaście godzin temu

...nie chcą się ułożyć,bo emocje odrzucają kolejne słowa a te potrzebne uciekają...Prawda jest wymagająca i mówi:mało a dobrze,wtedy łatwiej ją odnaleźć.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No właśnie ... prawda to taka wybredna panna: byle czego nie weźmie, a jak jej dasz za dużo, to od razu foch. Lepiej trzy słowa na krzyż niż cały worek, z którego tylko kurz się sypie.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Mam parę wierszy opublikowanych które powinienem skasować i parę nieopublikowanych które powinienem wstawić
Wybór nie zawsze jest racjonalny.
Pozdrawiam.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Racjonalny czy nie, ważne, żebyś się pod tym podpisał z czystym sumieniem. A reszta? Jedne wiersze same proszą o kasację, inne kopią w szufladzie, żeby je wreszcie wypuścić. Znam ten ból.
Dobrego dnia.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

echo z piaskownicy

W zgodzie z naturą

Immersja II (proza)

- Incommunicado

Oddech na wieczność (z serca bohemy)

*** (W lipcowym słońcu...)

- Kornel Passer

byłeś moją wodą

- Adka Zagadka ^(*)

Inne wiersze tego autora

COŚ TU NIE GRA

DEMOGRAFIA PORTALU – część 3/3: ścieżki odnowy

LUSTRA PYCHY NIEMIŁOSIERNEJ

KTO ZNA ODPOWIEDŹ?

KIM JESTEŚ, GDY PISZESZ?

OSTATNI PLAKAT ZRYWA WIATR

MIARY NASZYCH ODCZUĆ

NIEDORZECZNE CODZIENNOŚCI

ZA U – BEZ KŁAMSTWA

REALNOŚĆ KŁAMSTWA

Kilka myśli pozłacanych z cyklu: "ŚLADY SŁÓW"

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności