Twoje Wiersze - WIERSZ MILCZĄCY

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ajw

pół godziny temu

To jest wiersz o tym, czego się nie pisze, a co istnieje najmocniej. Świetny, paradoksalny początek. Trafne obserwacje i fenomenalna puenta! Swietna pochwała nienapisanych wierszy :)

sturecki

pół godziny temu

Dzięki. Czasem to, czego się nie napisze, trzyma najmocniej za kołnierz. Paradoksy same wpadają, gdy człowiek patrzy bokiem. A nienapisane wiersze? One i tak robią swoje, tylko po kryjomu.
Pozdrawiam.

Elżbieta

godzinę temu

Są wiersze, które wyrażają najskrytsze myśli, mogą pełnić rolę teraupentyczna dla autora, sądzę nawet, że mogą pozostać tylko w jego myślach, nie będą więc z oczywistych powodów dostępne dla innych.
Serdecznie pozdrawiam, Staszku:)⭐️

sturecki

pół godziny temu

Dokładnie ... są takie, co leczą lepiej niż tabletki, ale tylko wtedy, gdy siedzą w głowie i nigdzie nie uciekają. Nie wszystko musi być dla ludzi ... niektóre wiersze są jak domowe lekarstwo: działa, ale nikomu się nie pokazuje.
Pozdrawiam.

Izka1^(*)

dwie godziny temu

Trudno mówić coś o wierszu, który celowo "nie istnieje". Dajesz szerokie pole do filozoficznych rozważań. Po prostu stawiasz chyba pytania o istotę poezji. Może poezja nie potrzebuje formy, może jest czystą, niewypowiedzianą myślą? Tylko jak tę myśl przekazać innym? Chociaż są ludzie, którzy rozumieją się bez słów. No to dalej pomilczmy sobie. Pozdrawiam z uśmiechem 😉

sturecki

dwie godziny temu

No to pomilczmy ... milczenie też potrafi mówić, tylko trzeba je umieć słuchać. A z tą „formą” to wiesz … czasem wystarczy pół zdania, a reszta sama siada w głowie. Nie robię tu żadnych wielkich pytań, po prostu czasem wiersz lepiej działa, jak udaje, że go nie ma.
Pozdrawiam.

Marek Żak

cztery godziny temu

Są nienapisane teksty, bywa z obawy, że po przeczytaniu, autor zobaczyłby się w świetle, w jakim nie chciałby się widzieć. To takie ciosie tkwiące w zakamarkach i niech tam siedzą. Dobry wiersz Staszku.
Pozdrawiam

sturecki

trzy godziny temu

Dzięki. Wiadomo, są takie teksty, co lepiej trzymać w szufladzie, bo człowiek by się w nich przejrzał jak w krzywym lustrze. Nie wszystko trzeba wystawiać na pokaz. A te „ciosy” niech siedzą, póki mają siedzieć. Pozdrawiam.

andrew

cztery godziny temu

Zdarza się udawać, że czegoś nie widzimy. Może nas zaskoczyć jak...

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

cztery godziny temu

Otóż to, udawać łatwo, ale potem to potrafi walnąć jak klocek spadający z półki. Lepiej mieć oczy otwarte, nawet jak widok nie za miły.
Pozdrawiam.

Krystek

pięć godzin temu

Są wiersze, które głęboko w sercu
przechowujemy. One nigdy nie
będą przez innych znane. Taka
tajemnica gnębi lub otula duszę.
Ślę moc serdeczności :)

sturecki

cztery godziny temu

Takie wiersze to jak skrytka w sercu, nikt tam nie zajrzy. Czasem gryzą, czasem grzeją, ale swoje robią. I dobrze, bo nie wszystko musi iść na światło dzienne.
Dziękuję. Udanego dnia.

Colette

pięć godzin temu

Są takie wiersze dostępne tylko dla autora. Ułamki nocy albo dnia, okruchy zdarzeń i przemyśleń czesto nie do końca zrozumiane albo zbyt jasne by ujrzeć "cudze oczy". Do niektórych z trudem chce się przyznać a suną za człowiekiem i nie chcą się odczepić.
Dobra puenta!

Pozdrawiam :)

sturecki

pięć godzin temu

Myślę, że są różne, są i są takie, co człowiek nosi jak kamyk w bucie. Niby małe, a dokuczają. I nie każdy musi je widzieć, bo nie wszystko jest na wystawę. Ważne, że wiesz, które trzymać przy sobie, a które wypuścić. Puenta tylko dopięła sprawę.
Pozdrawiam.

Rosa

pięć godzin temu

Każdy autor ma lub musi mieć jakąś tajemnicę...
Z podobaniem refleksyjnego przekazu pozdrawiam:)

sturecki

pięć godzin temu

Tajemnica? Jasne, bez tego pisanie byłoby jak chleb bez soli. A za pozdrowienia dziękuję – refleksja refleksją, ale ja tam dalej robię swoje, tylko i aż.

Sylwia U.^(*)

pięć godzin temu

Podoba mi się 🤗

sturecki

pięć godzin temu

No to git – znaczy, że trafione.
Dziękuję za odwiedziny i pozostawiony ślad .

JoViSkA

ponad pięć godzin temu

Ciche wiersze są tylko z pozoru, ale robią swoje...w dobie internetu robią to szybciej i na większą skalę jeszcze za życia autora...:))
Pozdrawiam Stasiu :)

sturecki

pięć godzin temu

No widzisz, Ty tworzysz, a świat przysypia. Pewnie ludziska mają teraz fazę „nic mi się nie chce”. Net też miewa jesienną chandrę. Ważne, że Twoje rzeczy tam są ... kto trafi, ten zostanie. A reszta? Obudzi się, jak im się znów zachce żyć. Swoją drogą, dawno tam nie zaglądałem.

JoViSkA

pięć godzin temu

Ja też się nie obijam...ostatnie moje twory są na blogu...można oglądać i komentować...póki jeszcze stronka działa...Mało ludzi tam zagląda ostatnio, w ogóle wszędzie zauważyłam, że ludziom się nie chce...na innych portalach a nawet na fb jest jakiś dziwny zastój...

sturecki

pięć godzin temu

Mam spore pokłady wyobraźni ... i sporo filmów widziałem z kobietami o kulach ... porównuję i szkicuję obraz ... a propos tego, ostatnio mam rysowniczą wenę.

JoViSkA

pięć godzin temu

hahah...cieszę się, że tak mnie widzisz :))))

sturecki

pięć godzin temu

No to nic, kuśtykaj, ile trzeba, bylebyś się nie zatrzymała głową. Noga dojdzie do siebie, a Ty w tym czasie i tak zrobisz swoje, bo Ciebie by nawet beton nie zatrzymał.

JoViSkA

pięć godzin temu

Jestem nadal uziemiona w domu ze względu na nogę i na chwilę obecną mogę kuśtykać od ściany do ściany aż do grudnia, a potem się zobaczy

sturecki

pięć godzin temu

Kot pewnie nie ma podpisanej umowy o pracę, a Ty ... chyba tak?

JoViSkA

pięć godzin temu

U mnie też zimnica, nawet kot nie wykazał chęci wyjścia z domu :))

sturecki

pięć godzin temu

Pewnie, ciche czy głośne – robotę robią tak samo. W necie to już w ogóle, zanim mrugnę, ktoś je podchwyci. Dobrze, że chociaż za życia, bo po śmierci to mi już wszystko jedno będzie.
U mnie mrozik, więc ... udanego i ciepłego dnia.

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

Tak szczerze to wiersz milczy tylko na papierze(komputerze)
bo jak ktoś po niego sięgnie zaraz krzyczy tak namiętnie.
Pozdrawiam.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Tak, na ekranie siedzi cicho jak mysz pod miotłą, a jak ktoś go przeczyta, to od razu drze się w głowie jak gość, który wszedł bez pukania.
Pozdrawiam.

klaks

ponad pięć godzin temu

Gdyby nie było tych milczących wierszy w każdym z nas, wszystkich dałby się podrobić. Dusza zostaje nieuchwytna. Świetny pomysł, puenta pozostawia szerokie pole do inerpretacji.
Pozdrawiam serdecznie 6/5 :)

sturecki

ponad pięć godzin temu

No właśnie ... te milczące wiersze ratują nas przed byciem kopią kogokolwiek. Dusza ma swoje tajne szufladki i dobrze, bo dzięki temu nikt nas nie sklei „z instrukcji”. Cieszę się, że puenta Ci tak siadła.
Pozdrawiam.

jolka

ponad pięć godzin temu

Niewypowiedziane budzi nadzieję,oczekiwanie i ciekawość.Często tam się kryje najważniejsze,co może ulękło sie świata lub ma zamiar sie nieco spóźnić

sturecki

ponad pięć godzin temu

To niewypowiedziane zwykle siedzi za rogiem i czeka, aż świat przestanie na nie gapić się jak na dziwo. Czasem się boi, czasem mu się po prostu nie spieszy, ale jak już wyjdzie, to robi większe wejście niż całe gadanie przed nim.
Pozdrawiam.

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad pięć godzin temu

I moim skromnym zdaniem te ukryte dla każdego personalne wersy mieszczą się w skarbnicy zwanej duszą. Pozdrawiam.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Każdy nosi swoją skarbnicę, tylko jedni mają ją na wierzchu, a inni zamykają na kłódkę. Te wersy siedzą tam jak małe kosztowności: niby ukryte, a jednak człowiek zawsze wie, gdzie je trzyma.
Pozdrawiam.

slovik^(*)

dwanaście godzin temu

Ten wiersz jest wyjątkową metapoetycką refleksją, która w fascynujący sposób gra z ideą istnienia dzieła literackiego. De facto wynosisz na piedestał potencjał i intencję artystyczną, która jest czysta i pełna, zanim zostanie „skalana” interpretacją. Ta konkluzja doskonale oddaje siłę niedopowiedzenia i udowadnia, że ten wiersz, pisząc o swoim nieistnieniu, tak naprawdę opowiada o najgłębszym wymiarze poezji; o tym, co jest odczuwane, a nie tylko czytane.

🦋

sturecki

ponad pięć godzin temu

Aż mi wiersz zaczerwieniłaś tą analizą. Ja tam niczego na żaden piedestał nie wynosiłem, po prostu napisałem, co mi wpadło między słowa, zanim się rozeszło. A to, że wyszło „głębokie”, to już Twoja zasługa, nie moja. Ja tylko machnąłem wers, a Ty zrobiłaś z tego całą katedrę.
Pozdrawiam.

Waldi1

ponad dwanaście godzin temu

Twoje wiersze nie milczą ...chyba tylko w ludzkiej wyobraźni ... teraz go przeczytałem ...ponieważ wypuściłeś go na wolność z szuflady ... on nie krzyczy słowa swoje warzy ... dotarł do mego wzroku ... jutro oś inny go przeczyta i napisze co myśli i będzie pod wrażenie niby milczącego wiersz ... który mówi więcej niż mój komentarz ... dobranoc ...kończę ogląda film super ..produkcji Koreańskiej ..

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Pięknie to ująłeś. Wiersz niby siedzi cicho, a jednak robi swoje. Ja go tylko wypuściłem, a on sam znalazł drogę do Twoich oczu. I jutro, jak mówisz, pójdzie dalej, do kogoś następnego. Taki „milczek”, co gada więcej niż całe forum naraz.
Dzięki.