Twoje Wiersze - Róża wiatrów czyli opowieść o własnej drodze

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

kmalenka8

2021-09-25

Wypuszczenie z gniazda dorastającej lub dorosłej latorośli zawsze wiąże się z silnymi emocjami i niepewnością czy poradzi sobie "na swoim" 😊 Mimo wszystko warto dać kredyt zaufania bo jak inaczej młody człowiek nauczy się życia? Coś wiem na ten temat...Wiersz emocjonalny ale bardzo podoba mi się...Pozdrawiam serdecznie 😃

Monika Larn

2021-09-25

To prawda. Tu mowa o nawet trochę wcześniejszej porze niż wyfruwanie z gniazda, ale to też nie najłatwiejszy moment. :) Dziękuję i pozdrawiam

zbiwito

2021-09-22

Kolejny pełen emocji, które chyba prosto z serca wyjmujesz

Monika Larn

2021-09-23

Staram się :))

Maba^(*)

2021-09-22

Poruszająco prawdziwy.
Smutne bywa to, że nigdy nie wiadomo, czy parasol okaże się wystarczająco mocny. A Ty tylko możesz stać i patrzeć, jak młody/młoda sobie z nim poradzi. I BYĆ, by w razie potrzeby leczyć zadrapania i głębsze rany. I - niestety - najczęściej - zatrzymać rady i wnioski dla siebie, bo któżby ich słuchał?
Pozdrawiam, Moniko.

Maba^(*)

2021-09-22

I ja tak myślę. Mądrzy rodzice pozwalają dziecku dorosnąć. To, że się przy tym poobija, jest smutne, bywa bolesne dla obu stron, ale o wiele smutniejsze jest to, gdy młody ( a czasem już nie taki młody) dorosły nie potrafi samodzielnie zrobić kroku w życiowych zawiłościach.

Monika Larn

2021-09-22

Dziękuję :) Oczywiście, że parasol może nie wystarczyć. Oczywiście bywa trudno. Ale odnoszę wrażenie, że najlepszymi ludźmi stają się ci, których w porę wypuszczono z bańki i pozwolono zmierzyć się z życiem. Pozdrawiam.

Phil Insomnia

2021-09-22

Cudne wyznanie rodzica. Coś w rodzaju listu do swojego dziecka. Piękne :) Pozdrawiam :)

Monika Larn

2021-09-22

Trochę tak, właśnie list. Może nawet kiedyś jej pokażę:) Dziękuję i pozdrawiam :)

konvalove

2021-09-22

Przepiękny tekst, Moniko. Wielu rodziców brakuje odwagi na puszczenie dziecka w wielki świat, by mogło go zdobywać na swój sposób - to błąd. O ile troska jest jak najbardziej zrozumiała, to trzymanie człowieka pod kloszem i przesadna obawa o jego byt to zwyczajnie brak zaufania do dziecka, a młody-dorosły człowiek jest w stanie to odczuć. W wierszu bardzo dobrze zachowałaś właśnie te proporcje pomiędzy zaufaniem i troską, a obawą. Ten parasol na końcu to właśnie ta troska, albo coś w rodzaju jeszcze zabezpieczenia, że w razie czego można go użyć, wspomóc się jeszcze miłością rodzica. Twój wiersz ma w sobie sentyment, który przyciąga czytelnika. Tak jakby tęskniło się trochę do tych czasów, gdy samemu wkraczało się w dorosłość. Podoba mi się.

Monika Larn

2021-09-22

Dziękuję bardzo. Rzeczywiście, teraz wielu rodziców nadmiernie troszczy się o swoje dzieci na każdym polu - od szkoły do relacji z rówieśnikami. Moje jeszcze nie wyfruwa z gniazda w sensie dorosłości, ale już widzę, jak bardzo potrzebuje przestrzeni, wolności, decyzyjności. Myślę, że to dla rodzica newralgiczny okres - bardzo łatwo coś zepsuć, bardzo trudno naprawić. Pozdrawiam.

konvalove

2021-09-22

Rodzicom* oczywiście. Kawa jeszcze nie zaczęła działać.
Pozdrawiam!

Marek Żak

2021-09-21

Przerabiałem to z dziećmi, a co do parasola kiedyś od ojca wziąłem jego największy i skoczyłem z nim z 4 metrów, jak ze spadochronem. Niestety od razu odwrócił się i zaliczyłem twarde lądowanie. Pozdrówki.

Monika Larn

2021-09-21

Parasole w bajkach służą do latania - można się naciąć będąc dzieckiem :))

Pokaż mniej

Logowanie

Róża wiatrów czyli opowieść o własnej drodze

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji