rozmieńmy szarość w drobne maczki
by móc przeżywać dzień po trochu
jak gdyby miał być tym ostatnim
ziarenkiem szczęścia w twoim oku

lub kroplą rosy która promyk
zamyka między nanosferą
by podarować go strudzonym
i zagubionym tak jak szczerość

polećmy wyżej niż pragnienia
i choćby jednym ciepłym słowem
można na drobne maczki zmieniać
to co uwiera całą dobę

albo zatańczmy z letnim deszczem
harmonia kropel rytm nam nada
wyparujemy w astroprzestrzeń
gdzie rozpierzchnięta gwiazd miriada

popłyńmy tam gdzie snu muzyka
spełnia się wierszem o miłości
o najcenniejszych specyfikach
codziennych rzeczy - tych najprostszych

jak sploty z ukochanych dłoni
i szept do ucha - "jesteś sensem"
albo na życie wspólny pomysł
niedokończony całkiem jeszcze

bo komu jak nie nam potrzeba
by ten maleńki świat - ognisko
uchylił czasem rąbka nieba
jak nienazwaną nigdy bliskość