-Yin-

chociaż jestem czarną duszą
czarnych nocy się wystrzegam
czarnym sercem bije źródło
czarnych myśli nie ma przebacz

swój optymizm daję innym
resztą staram się nasycić
może jestem jakiś dziwny
przędąc losu czarne nici

i rozckliwiam się nad wszystkim
co chce ością stawać w gardle
raz nieświęty spokój wyśnić
by przez czarny pryzmat patrzeć

że rozjaśnia się na skórze
i nabiera barw jak kiedyś
życie które coraz dłużej
czarnowierszy tylko wtedy

gdy nie tracę nic prócz czasu
poza czernią własnej bieli
której nieskończony zasób
nie pozwala się ośmielić

żyć na skraju czarnych widzeń
i doglądać ich z ukrycia
dzień odchodzi w czerń by migiem
z tej kolebki już nie wypaść

-Yang-

Mogę wymyślić cię naprędce
piękną jak blask polarnej zorzy
albo cię ubrać w letnie wiersze
sprawić by każdy w tobie ożył

byś zapachniała jak poezja
kandyzowanym płatkiem róży
będę cię zawsze nieść na rękach
po kres istnienia albo dłużej

a ty po prostu bądź - nic więcej
niedoskonała na swój sposób
zdefiniuj nasze wspólne szczęście
i do zmyślonych dni dostosuj

mogę wymyślić cię na zawsze
jak miłość której moc nie gaśnie
i jak zaklęty mogę patrzeć
gdy promieniejesz coraz jaśniej

i z czerni biel wydobyć zdołasz
a ja przyprawię tobie skrzydła
byś w górze każdą czarną połać
zmieniła znów w bezpieczną przystań

mogę cię zmyślić choć nie umiem
uwierzyć znowu w ślepą miłość
może pewnego dnia zrozumiesz
czemu cię jeszcze tu nie było