Twoje Wiersze - Safickie sny - Liliana Bovemsol (*)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

BardzoBardzo

2021-06-28

Ciekawy i ekstrawagancki jak na ciebie wiersz. Dobrze ujęłaś rozstrzał między miłością platoniczną a cielesną tą barierę "pierwszego razu"(zapewne z ukochaną osobą). ta pierwsza miłość jest wielka i zmienia nam postrzeganie daje siłę ta druga rozkosz ale spory przed nią lęk. Ma się wrażenie że podmiot liryczny stoi przed tym "egzaminem miłości" jakim jest "ten pierwszy raz" lub pierwszy raz z ukochaną osobą. To wahanie a jednocześnie jasne argumenty że będzie pięknie.

Uwaga konstruktywna krytyka:
W mojej osobistej opinii brakuje tych przecinków i kropek
choćby w trzeciej linijce pierwszej zwrotki(którą też bym trochę zmienił):
"...Ja, serce spierzchnięte, bez namysłu w nie runę..."
lub
"...Ja sercem spierzchniętym, bez namysłu w nie runę..."
tak na marginesie dodam że słowo spierzchnięte natychmiast załącza poszukiwanie tego czym ono jest spierzchnięte ale to tylko moja dygresja bo podejrzewam ze użyłaś analogii do "usta spierzchnięte"
w trzeciej zwrotce pierwszy wers:
"...Miękkość jej sfery cielesnej, moje marzenie..."
lub
"...Miękkość jej sfery cielesnej moim marzeniem..."
ogólnie przecinki sugerują pauzę oraz że to co po jest odniesieniem do tego co przed przecinkiem. A czasem takie odniesienie dobrze jest zrobić by odbiorca trafił na właściwe tory odbierając poemat.
Do tego trochę brak wyrównania ilości sylab w całym wierszu, druga zwrotka przy pierwszej wygląda jak ogryzek przy dorodnym jabłku.
I jeszcze w drugiej zwrotce pierwszy wers czy tam nie powinno być "złoto duszy"?
Pamiętaj że to tylko moje uwagi :)
Reasumując, wiersz dobry tematycznie, widać że umiesz oddać stan duszy. Pięknie to robisz :)
a owe potknięcia, nie robił błędów kto nic nie robi :)

Pozdrawiam ciepło :)

BardzoBardzo

2021-06-29

Wprost przeciwnie takie podejście jest ciekawe.
Brak przecinków w moim mniemaniu nie powoduje wieloznaczności lecz w niektórych miejsca powoduje mentlik co nakazuje mi przeczytać wiersz kilkukrotnie(czego nie lubię bo na ogół psuje to odbieranie wiersza jako wizji). Tu dygresja tego typu odbiór jest moim prywatnym odbiorem i może oznaczać tylko tyle że nie zawsze będę odpowiednim odbiorcą a nie że ty nie masz kunsztu :)
Co do ilości sylab tym się nie przejmuj to akurat jest takie tam dyrdymałki.
Część dotyczącą konstruktywnej krytyki pochodzącą ode mnie zawsze bież jako uwagi które można przeczytać rozważyć ale nie zawsze trzeba się stosować (choć czasem warto napisać wersję alternatywną i porównać jakość).
Co do doskonałości mowy. Tak jest niedoskonała, ale... Właśnie zawsze są jakieś "ale" czasem nie tylko chodzi o to by wyrazić myśl ale by to zrobić jak naj kunsztowniej, Jak naj misterniej. Przez to sztywne formy wiersza nakazują artyście popracować nad dziełem tak by było ono nie tylko nośnikiem idei uczuć itd itp. ale także czymś na kształt pajęczej sieci ubranej w perły z kropel rosy takie dziełko delikatne ale porażające pięknem już na najpłytszym z poziomów. Tak tą uwagę możesz też rozważyć i nie zastosować się do niej :)
Tak na marginesie koleżanka miała rację wiersz jest dobry i wart publikacji :)

Liliana Bovemsol ^(*)

2021-06-28

Ogólnie rzecz biorąc to jest dosyć prywatny wiersz napisany pod wpływem chwili na okienku między lekcjami. Nie miałam go nawet udostępniać ale koleżanka mnie przekonała.
Może ci się wydawać że niedodawanie przecinków jest dezorientujące ale dla mnie o to chodzi. O tą dwuznaczność, niedopowiedzenia czy zagadkowość przesłania które jak kameleon zmienia się z każdą nową przychodzącą myślą. Ja tak robię celowo nie przypadkiem.
Niewyrównywanie sylab w zwrotkach też ma swój cel. Nadaje ono naturalności tekstowi. Skoro mowa jest nieidealna to czemu wiersz musi taki być.
W drugiej zwrotce po prostu zamiast napisać "wzloty" napisałam "w zloty". Mój błąd.
Podsumowując staram się by moje wiersze były dobre (w moim mniemaniu) nie zaś łatwe i podręcznikowe. Może takie podejście dziwić ale tak to jest jak się przeciera szlaki.

ZaspanyV

2021-06-26

Wiele miękkości jest w tym wierszu. Runo, chmury, serce, rozkosz i wiele wiele innych. Natura i zamiłowania, jak uczuć kolory, wiele naświetlają w tym utworze a zwłaszcza odległość miedzy westchnieniami a obiektem westchnień. Ciężko jest żyć z naturą, gdy natura własnej duszy chce czegoś ponad to co jest możliwe. Jak astralna podróż- tylko pobieżnym zmysłem, oddalonym od wlanego ciała o eony.

Kornel Passer

2021-06-24

Jakby odnaleziony kawałek Czechowicza. Bardzo piękny i subtelny. Przenosi mnie pamięcią do młodzieńczych tęsknot z trudnego do określenia pogranicza duchowości i cielesności. Serdecznie Ciebie pozdrawiam. Bardzo dobry wiersz.

Pokaż mniej

Logowanie

Safickie sny

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji