X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

morze

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-08-29 20:25

obmywa twoje stopy
jest mu wszystko jedno
kim jesteś co zrobiłeś
o czym śniłeś w tym miejscu
dwadzieścia lat temu i
dlaczego to się nie spełniło
pieszczota fal jak śmierć
jest dla każdego
tak samo wzorowy horyzont

z bezdni myślokształtów
wyławiasz co słyszysz
napełniasz oczy ogromem
jak czarę świadka winem
możesz wykrzyczeć co boli
pragnąć stąpać po grzywach
kąpać się w wodach płodowych
nic to nie zmienia
w sedno

człowiek nie raz chciał je posiąść
sterem podróżą siłą woli
czy masz znaczenie - obserwator?
splot zmysłów i słów
zaklinacz wspomnień

nie masz

jesteś jedynie dla przetrwania
być może zapamiętają cię
następni tylko z potrzeby
by też przetrwać
dla siebie nie dla ciebie
zamienią cię w szkielet
inspiracji modlitwy
kochania obwiniania
to wszystko

nic

stój na brzegu - przed tobą
właściwy układ odniesienia
bez złudzeń bez idei
bez ciężaru roli
możesz poczuć się wolny

teraz

z perspektywy morza nie różnisz się
niczym od piasku drobinki
muszli resztek sieci
całowanej pianą nieżywej biedronki
zgiełkliwych mew stada

dopiero gdy to pojmiesz
masz szansę się stawać











03.05.2019. dpb
autor
Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
15 razy
Treść

6
7
5
8
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
6
5
9
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


JaSnA7
JaSnA7
dziesięc godzin temu
Zainspirowana pięknym wierszem Larisy o tym wierszu, przywędrowałam w istniejące tu tajemnicze miejsce...
Wszystko co napisała, jest właśnie takie...
Aura oplatająca wiersz jest szczególna, głeboka, jak morze...
Serdecznie pozdrawiam:)⭐️

Elżbieta
Elżbieta
dzień temu
Morze przyjmuje wszystki nasze emocje, jest "beznamiętne" wobec nich,  zatrzymuje myśli, uspokaja, jak "mądry nauczyciel, który nie mówi uczniowi co ma zrobić, ale skłania do refleksji na własną kondycją wobec siebie samego, ludzi i natury. Trochę pozbawia nas złudzeń, ukazując właściwą naszą miarę.
Znalazłam dużo dla siebie, tym wierszu.
Serdecznie pozdrawiam, Wando:))⭐

Marcińczyk Marcin
Piękny wiersz – ma w sobie spokój, głębię i coś hipnotycznego - mocne obrazy.

Przeboski Mandaryn
Bardzo doskonały wiersz

la clamot
la clamot
dzień temu
rewelacyjny wiersz

kłaniam się
wszystkiego dobrego

Marek Żak
Marek Żak
dzień temu
Patrzenie na ogrom morza, gwiazd rodzi takie refleksje na temat nas samych, że w swojej maleńkości nie różnimy się od komara. Zawsze jednak możemy pomyśleć, że dla paru osób jesteśmy ważni, a jest wielu takich, którzy i tego nie mają. Pozdrawiam z podobaniem dla refleksyjnego wiersza i życzę udanego weekendu.

ksantypa
ksantypa
dzień temu
Filozoficzne spojrzenie na morze, które uczy pokory. Pozdrawiam:)

Kazimierz Surzyn
Kazimierz Surzyn
dzień temu
Wymownie, mądrze, prawdziwie, pozdrawiam ciepło Wandziu.


Kazimierz Surzyn
dzień temu
na dwie szóstki
5/6

JoViSkA
JoViSkA
dwa dni temu
Dokładnie to sobie pomyślałam stojąc pod drzwiami przychodni w czasie pandemii, że jestem nikim i nic nie znaczę, że nikogo nie obejdzie czy będę tam stała czy wyzionę ducha, dotarło do mnie, że nie ma znaczenia gdzie jestem i co robię, bo w całym wszechświecie jestem niezauważalnym pyłkiem, który leci tak jak wiatr zawieje i nic na to nie może poradzić...
Pozdrawiam serdecznie Wando

Belamonte/Senograsta
Bardzo fajny wiersz, ale czy ja się zgadzam z nim, nie wie, przetrwanie ma znaczenie, a z przetrwaniem przechdzi dalej wiele rzeczy, rozkosz, piękno. Jak się układa w miłości to morze jest Królową a jak nie to może jak w tym pięknym wierszu, i dlacego to mam się stawać tylko jak pojmę że nic nie znaczę, a jak poczuję że jestem kochany przez morze, to nie mogę się stawać?
Muszę się pozbyć złudzeń, a jeśli prekonanie że nie mam złudzeń to też zludzenie. No nie wiem. Nie mam żadnej perspektywy morza :-)

Odyseusz62
Odyseusz62
dwa dni temu
Zmierzyć się z bezkresem
to zrozumieć samego siebie.
Pozdrawiam z podziwem.

Krystek
Krystek
dwa dni temu
Morze mnie onieśmiela pięknem,
tajemniczością, bezkresem . Z
pokorą patrzę w horyzont
Ślę moc serdeczności i pogody
ducha:)

sturecki
sturecki
dwa dni temu
Tak. Dla morza jesteśmy niczym, i właśnie w tym „nic” rodzi się szansa, by wreszcie zacząć być na jego brzegu. Morze z tego wiersza jest jak wieczne lustro – obojętne na nasze sny, winy i pragnienia.
A człowiek wobec morskich fal jest tylko drobinką piasku, a jedyna wolność przychodzi wtedy, gdy zrozumie własną małość.
6/5

Waldi1
Waldi1
dwa dni temu
piękny wiersz ...i to wszystko prawda ... pozdrawiam serdecznie ...


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności