X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Listopad

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-11-18 09:13
Dobrze jest odchodzić
w listopadzie — w opadłych liściach
czarne wrony wydziobują resztki teraźniejszości,
z żałobnym kra, kra.

Spuchła powała nieba wisi
nad głową — nie musisz nawet ronić
jednej łzy, owinięta nitkami wilgoci —
myślisz: to nie mój listopad.

W dłoni ściskam ognisty karneol!
Listopad przyniósł kolejną stratą, bliskiej mi osoby, stąd ten wiersz.
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
7 razy
Treść

6
6
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
0
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


MadziaLena
MadziaLena
godzinę temu
Przykro bardzo- na żadne odejścia nie jesteśmy gotowi...
Niech ten ognisty chalcedon chroni- tych co odeszli i tych co zostają jeszcze...
Pozdrawiam i ślę razem z karneolem samo ciepło :)

klaks
klaks
dwie godziny temu
Przykro mi z powodu Twojej straty. Wiesz cudowny, pięknie ułożona w wersach wyobraźnia.
Pozdrawiam serdecznie Elu🌹

ksantypa
ksantypa
dwie godziny temu
Obrazowo. Tez mam wrażenie, ze w listopadzie odchodzić najłatwiej. Pozdrawiam dołączając wyrazy współczucia.

sturecki
sturecki
dwie godziny temu
Nie wiedzieć czemu ten listopad z Twojego wiersza wygląda jak scena, w której świat sam podszeptuje, że coś się kończy, zanim człowiek to nazwie.
Wrony wydziobują teraźniejszość, a niebo zwisa jak mokra zasłona, to znaki, że odchodzenie bywa łatwiejsze wtedy, gdy wszystko wokół już traci kolory.
Ale, jak trzymasz w dłoni choć jeden ciepły kamyk, to nawet listopad nie zabierze Ci wszystkiego.
6/5

Przeboski Mandaryn
Przeboski Mandaryn
dwie godziny temu
Bardzo interesujący wiersz

Krystek
Krystek
dwie godziny temu
W spokoju z nadzieją trzeba przeżyć
smutne chwile, bo zły czas minie i
przyjdą pomyślne chwile.
Serdecznie pozdrawiam:)

samisen
samisen
dwie godziny temu
Wiersz ukazuje dualizm ludzkiego doświadczenia: z jednej strony wszechobecną, przytłaczającą atmosferę końca i przemijania, z drugiej zaś — ukrytą, wewnętrzną siłę (symbolizowaną przez karneol), która nie pozwala całkowicie pogrążyć się w apatii i rozpaczy. To liryczna refleksja nad kruchością życia i potęgą ducha, który trwa mimo niesprzyjających okoliczności.
Pozdrawiam

JoViSkA
JoViSkA
dwie godziny temu
Piękny wzruszający wiersz...
Przyjmij proszę wyrazy głębokiego współczucia
Pozdrawiam i przytulam


Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności