Dziękuję za link i przykład cudów związanych ze świętym Szarbelem.
Chcę tylko doprecyzować sens mojej fraszki, bo możliwe, że stąd wynikają nieporozumienia.
W pierwszej części opisuję obserwowany fakt — ludzi, którzy deklarują wiarę, a w codziennym życiu nie przejawiają jej wartości.
W puencie nie neguję istnienia cudów czy wiary — są znane tradycje świętych i świadectwa ludzi, którzy doświadczają uzdrowień czy łask poprzez wstawiennictwo świętych, jak np. w przypadku Świętego Szarbela, którego życie i cuda są ważne dla wielu wiernych.
Esprit
+1

Moja fraszka natomiast mówi o pewnym złudzeniu: o przekonaniu, że sama deklaracja „wierzę” zastępuje odpowiedzialność za swoje życie i postępowanie, jakby „wiara czyni cuda” działała automatycznie bez tego współdziałania.
Dlatego mówię o ułudzie cudów w sensie postawy, a nie o cudach jako takich.
Pozdrawiam serdecznie.

Drogi gminny Poeciuniu.
Zgadzam się, że wiara jest osobistą relacją — fraszka nie odnosi się do jej istoty, lecz do rozdźwięku między deklaracją a codziennym postępowaniem.
Pozwolę sobie doprecyzować sens fraszki.
W pierwszej części opisuję fakt — powszechną postawę ludzi, którzy deklarują wiarę: chodzą do kościoła, modlą się, mówią o Bogu. Jednocześnie w codziennym życiu — jawnie i w ukryciu — postępują wbrew zasadom, które ta wiara zakłada.
Druga część, czyli puenta, nie neguje wiary jako takiej. Mówi o ułudzie: o przekonaniu, że sama deklarowana wiara wystarczy i niejako automatycznie wszystko usprawiedliwi — że „wiara czyni cuda” także bez odpowiedzialności za własne czyny. To właśnie ten mechanizm jest przedmiotem satyry, nie sama wiara.
Pozdrawiam serdecznie.🎄

Dziękuję 🙂 Cieszę się, że skłania do refleksji. Pozdrawiam 🎄

Dziękuję serdecznie 🙂
Bardzo celne dopowiedzenie — cieszę się, że tak to odczytałaś. Pozdrawiam serdecznie 🎄

Dziękuję serdecznie 🙂 Cieszę się, że puenta została tak odebrana. Dobrego dnia!🎄

Dziękuję za uważne odczytanie 🙂
Ironia bywa niewygodna, ale bywa też potrzebna. Pozdrawiam.🎄

Dziękuję serdecznie ❤️
Cieszę się, że fraszka została odebrana jako satyra. Chciałabym tylko doprecyzować puentę: nie chodziło mi o kwestionowanie cudów ani samej wiary, lecz o postawę ludzi, którzy myślą, że sama deklaracja „wierzę” wystarczy i automatycznie usprawiedliwia ich zachowanie. 🙂 Więc j możesz na ten temat doczytać u góry pod Gminnym poetą i januszkiem. Pozdrawiam serdecznie 🎄

Dziękuję 🙂
Taka ironia sama się prosi o uśmiech. Pozdrawiam serdecznie, Lariso🎄

Dziękuję serdecznie 🙂 To bardzo piękne i ważne spojrzenie. Pozdrawiam ciepło.🎄

Dziękuję bardzo 🙂 Porównanie do Krasickiego to dla mnie duży komplement. Cieszę się, że tak odczytałas sens fraszki.. Pozdrawiam serdecznie, Elu ⭐️🎄

Dziękuję 🙂 Dokładnie o ten rozdźwięk między pokazem a codziennością chodziło. Pozdrawiam serdecznie 🎄