Minispektakl
GRANICE

NARRATOR:
Teatrzyk jednego aktora „ZIELONKAWA GĘŚ”
ma zaszczyt przedstawić
spektakl pt.:
GRANICE.
Udział biorą:
- narrator,
- werble,
- kurtyna,
- gong,
- profesor Dociekalski,
- poeta Karkołomny,
- Przedrzeźnialski,
i publiczność.

KURTNA: Bzybzy-bzybzy-bzybzy-bzy!

GONG: Baaaang!

PROFESOR DOCIEKALSKI: Szanownie zebrani!

PRZEDRZEŹNIALSKI: Szykownie ubrani.

PROFESOR DOCIEKALSKI: Wie mężczyzna i niewiastka
co to jest namiastka.
Budzą nasze irytacje
jakieś marne imitacje.
Komu w sztuce nie wychodzi,
często falsyfikat płodzi.

PRZEDRZEŹNIALSKI: Komu w sztuce nie wychodzi,
sporo dzieci płodzi.

PROFESOR DOCIEKALSKI: Podkreślenia to wymaga,
Że plagiaty to dziś plaga.

PRZEDRZEŹNIALSKI: Podkreślenia to wymaga:
Profesora męczy zgaga.

PROFESOR DOCIEKALSKI: Ktoś tu ze mnie robi kpiny!
Tedy wykład nasz kończymy!
Kłania się nisko i wychodzi.
Zdezorientowana publiczność bije brawo.

NARRATOR: Proszę państwa, teraz szok!
Oto karkołomny skok,
jak podała już gazeta,
wykona znany poeta.
Będzie trzymał w zębach tomik
oraz laury miał na skroni.
Poczwórne salto wykona
i na oczach nam nie skona.
Gdy się wszystko uda ładnie,
To mu laur z głowy nie spadnie.

PUBLICZNOŚĆ (w napięciu): Ooooooo!

Poeta Karkołomny wychodzi na scenę, poprawia wieniec na głowie i wkłada swój tomik wierszy w zęby.

Publiczność zamiera w napięciu.

WERBLE: Trrrrrrr-rrrrrr-rrrrr-rrrrrr-ryr!

Poeta Karkołomny skacze w górę, wykonuje poczwórne salto
i po miękkim lądowaniu kłania się wdzięcznie zebranym.

PUBLICZNOŚĆ (z podziwem): Ooooooo!

Przedrzeźnialski ripostuje wybiegając na środek sceny, podskakuje i niezgrabnie
pada z hukiem na twarz:
PLASK!

PUBLICZNOŚĆ (zawiedziona): Ooooooooch!

NARRATOR: Morał zamknę w takim zdaniu:
Są granice w przedrzeźnianiu.

PRZEDRZEŹNIALSKI (słabo): …drzeźnianiu…


Kurtyna opada zamaszyście: Szszszszasz...

GONG: Baaaang!

Koniec

Bogumił Pijanowski