Stara panna i papuga
Że za młodu wybrzydzała,
To na starość rutkę siała.
Liczyła się tylko praca:
" Małżeństwo się nie opłaca!
Niańczyć dzieci? Nigdy w świecie!
Dla kariery to grób przecie!
Niezależność! Luz! Swoboda!
Na rodzinę czasu szkoda."
Wreszcie - jak to panny stare -
Kupiła papugę Arę.
" Jeśli nie chcesz pożałować,
Masz mnie w życiu papugować.
Ucz się stale i bez liku.
Mowy nie ma o samczyku!"
Ara bardzo zdolna była,
Mówić wnet się nauczyła.
Wtedy już nie wytrzymała
I przez okno wykrzyczała:
" Idea emancypacji,
Gdy przesadna, nie ma rrracji!
Ludzie, do jasnej cholerrry,
Szkoda życia dla karierrry!
Gońcie panny do zamężcia!
Samotność nie daje szczęścia!"
Bogumił Pijanowski