W zasłuchaniu głosu zagubionego świata II
,,Smutne jest piękne
ale na szczęście nie wszystko
co piękne jest smutne ‘’ *
przed smutkiem czasem też uklęknę
bo smutne to nie wyłącznie serca rany
przed pięknem nieraz pochylę głowę
choć życie nie jest dziś takie kolorowe
zaśmiecają je ciągle bzdury wierutne
i rządzą oszczerstwa i pomówienia
bogaty jest repertuar homo sapiens
od adoracji aż do serca zasmucenia
takie niby sercowe od A do Zet
sapiens podobno znaczy, że rozumny
lecz kiedy widzę tyle wokół siebie zła
bezradny nie wiem o co toczy się gra
z tego sapiens wcale nie jestem dumny
szukam prawdy po omacku jak kret
kiedy przestrogi znów wrzucane są na stos
a Thanatos zawsze była i jest złą… egoistką
wybiera sama nie pytając nikogo o zdanie
,, smutne jest piękne’’** dziś mam pytanie
czy co jest teraz to jest już wszystko
na co w tej cywilizacji nas tylko stać
kiedy w spokoju pójdziemy znowu spać
bo noc nie będzie taka koszmarna jak los
…
czy kiedyś będzie jeszcze wesoło i błogo
marzę i piszę do wszystkich
i do nikogo