X
Ślepy piruet
wolny
2020-10-14 09:06
w świecie bez ciebie
niewiele mam twarzy
i nie chcę swych rąk
gdybyś jednak była
to ten świat
nie mógłby być
choć nie istniał obok
nawet jego cień
pod łóżkiem
twój ocean moje oczy
wola twoja mój twój ból
zawsze tam gdzie ty
zatańczymy z lasem walca
każdy krok nasz wspólny
gęsty szum otoczy taktem
wstecz w bok i do przodu
jest tak łatwo
w innym zgubić gest
chcesz do przodu
idziesz w tył
wirujący modny styl
zielona klątwa drzew
rachuba zdrada
eko stres
nic więcej
jest jak jest
niewiele mam twarzy
i nie chcę swych rąk
gdybyś jednak była
to ten świat
nie mógłby być
choć nie istniał obok
nawet jego cień
pod łóżkiem
twój ocean moje oczy
wola twoja mój twój ból
zawsze tam gdzie ty
zatańczymy z lasem walca
każdy krok nasz wspólny
gęsty szum otoczy taktem
wstecz w bok i do przodu
jest tak łatwo
w innym zgubić gest
chcesz do przodu
idziesz w tył
wirujący modny styl
zielona klątwa drzew
rachuba zdrada
eko stres
nic więcej
jest jak jest
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Kornel Passer
2020-10-14
Twoje wiersze są absolutnie niezastąpione jeśli chodzi o ich zdolność do przenoszenia mnie w pewne miejsce w krainie poezji, do którego nie trafię w żaden inny sposób. Mam świadomość ,że już przynudzam tymi zachwytami, ale tak to wygląda. Twój sposób snucia swojej opowieści poprzez używanie swoistego języka "załamań" znaczeń i obrazów wydaje się bardziej odpowiadać rzeczywistości niż język dyskursu. Twoje wiersze z Twojego głównego nurtu zawsze są na swój sposób taneczne, więc może być i piruet. Twoja poezja jest wyrafinowana i może uchodzić za trudną w odbiorze, co potencjalnie może zniechęcać autora; tego się boję, bo wciąż chciałbym widzieć Twoje nowe wiersze.
2020-10-14
Tak, to pesymistyczny wiersz, na granicy zwątpienia. Choć ma już kilka miesięcy, to skończyłem go dzisiaj. Nowe zaczynam, ale kiedy widzę, że są wykładnią tej groźnej, absurdalnej paranoi, która toczy rzeczywistość, to przestaję. Za bardzo mnie to gnębi. A nie chcę tym epatować, jak "zarAzą". Widać za bardzo się w te niskie wibracje zaangażowałem i teraz muszę znaleźć wyjście. Dzięki, Kornel za wsparcie, nawet nie wiesz, jak tego potrzebowałem właśnie teraz. Pozdrawiam
Inne wiersze z tej samej kategorii
Kartka z mojego umysłu
- Zielonya(*)
Kropka & Co.
- Iks Weli
My love.
- DoesItMatter
Stół
- Iks Weli
Introversion III: … znak krzyża
- Incommunicado
Dyrygencik, czyli jak kto woli, obłęd udzielony
- Yaro
Na śmierć Wayne’a Shorter’a
- Kornel Passer
Będę przy Tobie-
- Kika88
Rewolucja w marzeniach
- Monika Larn
Być bliżej
- MadziaLena
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności